HAPPY NEW YEAR 2017.

                  

               HAPPY NEW YEAR 2017.

When the lights are on, darkness takes a holiday.

Who turns on the light, is a point to be put away.

The prevailing light prompts us to see face to face,

The good and evil, running their rattling, rat race.

                            

The stone became bronze, to make a bold advance.

The bronze became gold, creating a cultural stance.

From darkness to light, is the march of man’s might,

Setting new trends and hitting them, on roads right.

From bondage to freedom, from ignorance to intellect,

How many heads came together, to dabble and dissect .

The delights of life have grown over the passing years,

Leading mankind with manifold skills in myriad spheres.

When new roads are laid to clean life, for greater glory,

Life’s system, continues to upload many a leading story.

                                                                                                                                                           P.Chandrasekaran.

என்றும் இனிய இரண்டாயிரத்து பதினேழு. { 2017}

                 

என்றும் இனிய இரண்டாயிரத்து பதினேழு. { 2017}

================================================
விண்ணைத் தொடுவோம்!
எண்ணிய எண்ணம், ஏற்றம் காணுதல்,
புண்ணிய மனைத்தும், புதுவழி காணலே;
மண்ணில் அனைத்தும், மகத்துவம் பெறுதல்,
கண்ணியம் கொண்டு, காரியம் ஆற்றலே; 
தண்ணீர் தழைத்து, தவப்பயன் தருதல்,
கண்ணீர் கரைத்து, களங்கம் அகற்றலே;
உண்ணும் உணவில், உழைப்பை உணருதல்,
விண்ணென உயரும், வீரியம் விளங்கலே;
வண்ணக் கனவுகள் வளமுடன் நாடி,
திண்ணமாய்ப் பெறுவோம், நன்மைகள் கோடி.
                                                                   ப.சந்திரசேகரன்.

Christmas Song December 25th 2016.

                  Christmas Song December 25^th 2016.

No one’s heart is made up of stone.

Even if love is not straightly shown.

Where leading love gets fully blown,

The heart beats as a buoyant zone.

 

The heart of the Lord is the lofty spot,

To weigh and waive, what is and not;

The melting candles melt the mad lot,

To let goodness glow as a glazing craft.

 

Serene Psalms pass through the veins

As good blood harboring healthy gains.

The heart beats as hymns halting stains,

Pumping bad blood out, without pains.

 

The Christmas cornerstone is the womb,

From where love beats beyond the tomb.

                                          P. Chandrasekaran.

மாயா ! .

மாயா .
கதைகள் பலவாம் நிகழ்வுகள்பற்றி
விதைகள் விதைத்திட பயிர் விளையும்
எதை விதைப்பரோ, அதுதான் விளையுமோ
நதிகளின் புனிதமே நாட்பட கலங்கிட 
விதைத்திடா பலதும் விளையுமாம் இங்கே! . .
முதலைகள் நிறைந்த முறையிலா வாழ்வில்,
கதைகளாய் மாறிடும் கண்ணீர் துளிகள்..
சதிகள் அனைத்தும் சாதனை ஆகிடின்
பதைத்திடும் மனதின் பாபங்கள் கூடுமோ
அதுவும் இதுவுமாய் அரங்கேறும் கதைகள்
விதியெனும் குழியில் விழுந்திடக் காண்.
ப. சந்திரசேகரன்

The Right "Q".

    The Right 'Q'
=============

  Desire says
  'Everything should belong to me'.
  The revolt of the mind,looks upon conscience.
  If conscience turns a conqueror,
  Such desires are put to cot death.
  A surging conscience stifles
  Undue desire, with a fatal stroke; 
  A sleeping conscience surrenders,
  Constructing  highways of corruption.
  The ruling voice against corruption,
  Radiates through the mind of the rank and file.
  'Q' does not say 'question the right moves'.
  The 'Q' stands here for quelling 
  The callous ringtones of a corrupt landline.
  If the people's caller tones question
  The cash- fetching- vote business promotion,
  The ruling conscience will never say,
  You are on queue please call up later.
   It is the right Q that always matters.
                                               P.Chandrasekaran.  
  
   
  . 

Voice or Noise?

         
   
       
           Voice or Noise.

        The tone of democracy, is in its uproar,
        When no cherished values are in store;
        Voices kill one another in a fluid forum,
        Not bothering about the cult of decorum.
        Noises magnify not on a line of thinking
        But on motives grooved to mudslinging.
        To reign is not to raise one's moral voice;
        To resist is not to ruin the rightful choice.        .

        The soul of democracy is errant or extinct,
        As the body is laid up with a rabble instinct.
        Time servers thump desks to side or slight
        Wavering to wag the tails,or wield the bite.
        When noise becomes voice, it is democracy.
        When voice is noise,it leaves a liars' legacy.

                                                           P.Chandrasekaran.
       
     

 
    

Short and Sweet.

   Short and Sweet.

  Nothing here, claims a longer duration.
 "Time is running short" people say.
  Short sayings add pep everywhere;
 The monsoon is quite often short.
 The soil goes in for short term crops,
 A majority look for short term gains.
 People shudder at long term contracts.
 Even marriages ask for a make shift.
 Crash programs are the choice of academia.
 Trendy short films tend to steal the show.
 Who wants longer texts for a reading?
"Less said the better"is a leading maxim,
 But when it comes to one's life span
 The cliche is 'God bless you with a long life'.
 Yet, the long and the short of it is,
 Short and sweet,fills the bill for the long life.
                                  P.Chandrasekaran.

The Earth is Heavier.

         The Earth is Heavier.

Once,the land was fully with us.

But we were hardly with the land;.

The river flowed back and forth.
We let it get stuck, with our selfish blocks.
How many trees grew around us.
We beheaded them for our bonfire.
The once fertile fields are dead today
The deadly towers rose on their funeral.
The earth is heavier than it was,.
Not because of the weight of life on it,
But because of the load of growing evil.
The black has zoomed over the white,
As if the earth is shrouded by the new moon..
The river of morality is encroached by
The draining force of depravity.
The effluence of millions of corrupt minds,.
Has stalled the natural flow of goodness.
Cleansing measures create more filth.
Because criminality outsmarts justice;
The perennial flow of fake blood.
Puts governance at stake as it does with nature.
The earth is heavier with heaps of crimes
Than with water,warmth and vegetation.
                                       P.Chandrasekaran.

Accept Realities.

      "Accept Realities" is an easier imperative to say than to face.In the midst of one's dreams and aspirations reality is always seen as a hurdle or speed breaker.But visualized in a rationalistic perspective, reality could be the fuse carrier or the spark plug that provides the necessary impetus for the drive to the destination.Anticipating failure is not a negative thought or a frustrating perception. On the other hand, definite dreams of victory, bypass the probability of failure and thereby predetermine moments of despair. For instance, romancing days, hardly foresee the chances of prospective incompatibilities and the sprouting of negative perceptions/negative realizations of the romancing pair's realistic nature, temperament, character and points of view.Realizing each other's negative traits at close quarters, needs the most essential mood of understanding,acceptance and even forgiveness, of the once hidden realities. Acceptance requires a lot of tolerance and maturity and should be born of a mutually compromising attitude.Rejection of reality, results in separation.This is only one sample but the most important one too.
     All kinds of human relationships have to undergo the ordeal of accepting realities, at one point of time or other.Reality is not just rediscovering one another in newer form. It is a revelation of something hither too not focused or  not prioritized.It is an eye opener.It is a pull of the brain to see what it has failed or refused to notice.Indifference to realities is the worst of all human crimes.
   There are three kinds of realities.They are,Physical reality,Emotional reality and Spiritual reality.All these realities require faith and acceptance.The visually impaired people do not refuse to believe the existence of the world and its beings that they can not see.It is their faith that makes them accept the physical realities of others without seeing them.Love is the supreme emotional reality that governs the universe through the formula of give and take.Spiritual reality is the unquestioning acceptance of the abstract and the invisible.Unlike physical and emotional realities,spiritual reality embraces only those, whose mind is outstretched with faith as limbs, to receive and rejoice.When the mind feels the presence of the invisible, beyond the body and emotions,it unfolds itself as a vibration far superior to other bodily and emotional undercurrents.The vibration of the invisible is the rarest feel of reality.
     Living is nothing but learning to accept these realities.The termination of this learning program, is called death which draws the curtains down as the ultimate reality.
                                   =======================================  

சொல் தோழா!

சொல்  தோழா!
வேற்று மனுஷாள் என்பவர் யார்?
வேறு கிரகங்களை சேர்ந்தவரோ?
நம்மோடு வாழ்ந்து நம்மில்  வேறுபட்டவரோ?
வேறு மதமோ இனமோ, அன்றின்
மாற்று மொழிபேசும் உரையாட இயலாதோரோ?
பழகாதவரோ பழகியும் நம்மைப் புரியாதவரோ?
பேரிடர் வருகையில் பரந்த மனதோடு
ஊருக்குத் துணையென உறுதியாய் நின்று,
தேரெனத் தோள்கொடுப்போர் அனைவரும்,
இந்த வேற்று மனுஷாள் தானே!
நட்பு  வட்டம் நலம் நாடிச் சூழ்ந்தாலும்,
மீட்புப் பணியில் மனபலம் சேர்த்திடும்
சமூகச் சொந்தம், வேற்று மனுஷாளோ?
சொல் தோழா!.  
                                        ப.சந்திரசேகரன் 

மாயா!

மாயா!
மதியும் மமதையும் மனமென்றுச் சொல்லி
நதியின் எழுச்சியுடன் நரன்வலம் முடிப்போம் ;  
இதயம் துடித்தலே இதிகாசமென் றுரைத்து  
சிதறியச் சுவாசத்தில்  சிதையாய் கிடப்போம் ;.    
சதையும் எலும்பும் உதவா நிலையில்,
விதியைப் புறங்கூறி விடை பெறுகையில்,
புதையவோ  மண்ணில் விதையெனப் பதிந்து?
கதியற்று எரியவோ  கடைசிக் கனலாய்?.
எதுபொய் எதுமெய் என்றறியா வாழ்வில்,
பொதுவெனப் போற்றுதல் மாயையின் மாட்சியே.
                                                               ப. சந்திரசேகரன் .             

Transcending Transitions..

Transcending Transitions.
--------------------------------------------

Joy is like the chewing gum

That takes its inevitable exit,

When the chewing aches the jaws;

Pain is at times, the prick of a pin.

Doubling up often,as the hit of a hammer.

When hopes rise moderately,

They are like the parapet walls, 

Bigger ones grow like huge,gated walls,
To be razed down by seismic despair. 

Love passes through the mind like breeze,

Only to create successive blows of storms.

Friendship is both the credit and debit sides,

Of the same swiping card.

Parents who are strong pillars,

Transform into stumbling blocks.

Children bound as pillows and blankets,

Become hardened pieces of stones,

By their own battering process of growing up.

Siblings fight and fondle or fondle and fight,

Striking a balance between scenes and their sequence.

Even spouses caress each other to create tunes of love,

To let musical notes glide, from symphony to cacophony.

The statues at the shrines are seen as Gods,

Or as shining carved and painted images;

The halo of gods turns as a hollow myth,

Matching the mood of prayer and its base.

Transitions like agile and aerobic acrobats, 

Transcend the rough terrains of permanence.

                                                  P.Chandrasekaran.

சொல் தோழா!

சொல் தோழா!
மரணம் மகத்தானது .அழகானதும் கூட .
அதனால் தான் 'இயற்கை எய்தினார்'
'காலமானார்' என்று அழகாகச் சொல்லுவோம் .
மரணப்புன்னகையும் மரணத்திற்கு மரியாதை சேர்க்கும் .
சிவலோகப் பதவி அடைந்ததால் அல்ல அப்புன்னகை .
அவதூறும் அநியாயமும் அடர்ந்த மண்ணைவிட்டு
அகன்றதன், அகம்நிறை அற்புதமே அப்புன்னகை .
ஆனால் இன்று மரணத்திற்கே மரியாதை இல்லை.
'இருக்கும் இடத்தில் இருந்தால் எல்லாம் சவுக்கியமே'
என்னும் கவிதை வாக்குகள் பொய்யாகி
எங்கிருந்தாலும், சிவனே என்றிருந்தாலும்,
அங்குமிங்கும் தேடிவந்து கருணையின்றி கருவறுக்கும்
அன்பாலும் பகையாலும் அதிரடியாய் விபத்தாலும்,
ஒன்றாகிப் பலவாகும் ஓலத்தின் எதிரொலியை,
மனம்குன்றி  மரணமென்றால், மகத்தானதோ மரணம் ?
சொல் தோழா !.
                                              ப.சந்திரசேகரன் .  

Federal Fisticuffs.

Federal Fisticuffs.
===========
Language and religion
Exchange positions off and on,
As the trunk of a tree and its branches.
Scuffles suffocate either of them
When they boom into branches;
Be it diverse religions of the same Language,
Or a line of languages of the same religion,
Federal fury swells as varicose veins.
When rivers refuse to cross regional banks,
Blood does, breaking fidelity norms.
Federal structures stoop to a shameful size,
Whenever the sense of sharing shrinks slyly,
Like a snail stealing itself, into its shell, for its safety.
The feel of fraternity is not in the branches;
It is in the stem, deepening its base in the roots.
But the federal wings,like swollen veins,
Carry  blood of different groups like warring cousins,
The blood groups never flow, as  donor categories.
It is the same mother who bears sons and daughters,
Of segregated blood groups and eerie genes,
Likewise,federal shows slide on the same screen,
As pages of paradoxes triggering events of fisticuffs,
Falsifying the maxim that unified parts alone make the whole.
Love exists today in a celebrating, selfie mode,
While the simmering situation asks for,
A grand group shot, to get over a crisis.
Being federal shall not  mean fostering the self,
To fester the federal spirit, through a septic flow of hatred.
Federal fisticuffs of fraternal arms, cause collateral harms,
Cruder than the firearms of foes across the line of control.
                                                                 P.Chandrasekaran.

மாயா!

மாயா!
மூளையும் மனதும் எதிரெதிர் அணியோ
வேளை வருகையில், வெல்வது மனமோ
ஆளுமை  ஆக்கம் அகம்புறம் அறிந்து,
நீளும் கடமைகள் நடத்திடும் அறிவோ?
தோளில் பொறுப்புகள் தாங்கிடும் போதும்
நாளும் பொழுதும் நெகிழ்ந்திடும் மனமோ?
மீளாத துயரிலும் மாண்புறும் அறிவும்
மூளும் போரிலும், மிதமுறும் மனமும்
வாளினில் கூரோ வாழ்வின் ஒளியோ
தாளிலும் நாவிலும் தழைப்பது எதுவோ ?
சூளையில் கல்லாய் அறிவோ மனமோ
சோளமும் சோறும் சுவைப்போர் மாட்டே!
                          ப.சந்திரசேகரன்..
         

சொல் தோழா !

சொல் தோழா !
நம்பிக்கை என்பது ஒருவழிப் பாதையோ
அன்பைப் பகிர்வதும் அன்னம் பகிர்தலும்    
இன்பம் கூடுகையில் இனைந்து மகிழ்வதும்
துன்பப் படுகையில் தோள்கள் தேடுவதும்
நம்பிக்கை எனும் இருவழிப் பாதையே
ஒருமுனை நம்பிட  மறுமுனை கைவிட
தெருவினில் தேம்புமோ தவித்திடும் நம்பிக்கை .
நம்பிக்கை மீறலும், நான்கு வேதங்களின்
கம்பிகள் கடந்து காயங்கள் படைத்தலே.
கெடுவரோ நம்பினோர் கெடுதலால் என்றும்,
நெடுமரம் போன்று நம்பிக்கை வளர்த்து
நடுவராய் நிற்பது நெஞ்சின் இறைமையே .
                                    ப. சந்திரசேகரன் .        
     
   

மாயா! .

மாயா! .
ஒன்றைப் பெறுகையில் மற்றொன்று மடியுமோ?
அன்றைய நதியும் அழகுற்ற எரியும் 
இன்றய நகரங்களின் ஏட்டினில் மட்டுமே .
குன்றிய நதிகளும் குறுகிய ஏரிகளும் 
நன்றாய்க் கொழுத்த நாகரீகப் பெருக்கத்தின், 
தின்றது போகத் திகட்டிய மிச்சமே.
கொன்றதன் பாவம் தின்றிடப் போகுமெனும்,
சான்றிலாக் கூற்றில் சாகுமோ இயற்கையும் .
தென்றலைத் தாண்டி புயலொன்று பாய்ந்திட, 
வென்றிடும் இயற்கையே வினையின் பலனாம்.
நின்று கொல்லுமோ நெரித்து கொல்லுமோ, 
ஒன்றைப் பெற்றதனால் , மடியுமே மற்றொன்று . 
                                         ப.சந்திரசேகரன்.       

The Hinges.

   The Hinges.
Hopes are the hinges of life,
Affording mobility
For a lift from the fall.
As access to holding hands
Of elders, for the young,
As supporting young pillars,
Backing up the old and the invalid,
Hopes as hinges become shoulders
Bearing others hands, firm,
But free from a fall of self esteem.
It is not like stickers joining
The end to end or side to side.
Removing identities of others.
It is not like partial paralysis,
Not letting one side work.
Hopes as hinges keep abreast,
Each one's position intact,
With a mutually belonging bonhomie.
Hopes never kill one for the other,
But make each one live for the other,
As hinges harboring, secured inlets.
Infusing a meaningful mobility,
With a strengthening hold, is meatier than.
Pressing as stickers and taking away,
The vital independence of the other.
                              P.Chandrasekaran.

சொல் தோழா.

சொல் தோழா.
மனக்கணக்கும் வாய்ப்பாட்டும் மடை திறந்து,
தினப்பயனாய் திணறலை மழுங்கச் செய்ய .
விரல்கூட்டிக் கணிதத்தில் வித்தைகள் புரிந்தோம்.
குரல்கூவிக் குதூகலமாய், எண்ணும், எண்ணமும்
தரைமுதல் வான்வரை உயரக்கண்டோம்.
புண்ணியக் கணக்கை புன்னகையால் உயர்த்தி
கண்ணியமாய் பாவங்கள் கணிசமாய்க்  கழித்தோம்.
பெருக்கிய நன்மைகளை  பிறர்க்கும் பகிர்ந்தளித்து
தெருக்கள் தோறும் நண்பர்கள் கூட்டினோம்.
என்கணக்கும் உன்கணக்கும் நம்கணக்கை நிமிர்த்த,
மின்காந்தக் கணக்குகளை மிஞ்சும் மிடுக்கோடு ,
நின்றாலும் நடந்தாலும், நிறைவுகளே நம் நெஞ்சில்!
அன்றாட  நினைவுகளில் நின்றாடும் கணக்குகள்,
வென்றாலும் தோற்றாலும் வேதனை நமக்கில்லை.
என்றும் இணைவுகளால், மகிழ்ச்சிக் கூட்டல்களே.
கன்றுகள் மரமாகும் காட்சிகள் காண்போம், வா தோழா !
                                                                        ப.சந்திரசேகரன் .    
     
       

HURDLES.

                               Hurdles.

Difficult thoughts are difficult to express,
In easier forms of words, on the wall. 
Easier thoughts also get stuck, at times,
In eerie expressions, as visuals and sounds.
Wherever understanding undergoes ordeals ,
Everyone finds it difficult to handle the hassle.
If failed parents are the victims of difficult children,
Miserable children are the making of mindless parents.
Society is stuffed with symptoms of blocking syndromes.
When words misfire, ideas succumb to their flames.
Good deeds die a cot death, from ill conceived wombs,
As a sequel to aborted ideas and amputated words. 
Seen hurdles are easier to cross, than those unseen.
Thoughts and words plain,pass out as deeds clean.  
                                                                          P.Chandrasekaran.

சொல் தோழா !-- 12

சொல் தோழா !
பழமொழி என்பது புதுயுக மரத்தின்
அழிந்த பழமென விழுந்திடக் கூடுமோ ?
மொழிந்த கூற்றுகள் மொழியின் ஊற்றோ
எழுந்த கருத்தின் இறையொளி வீச்சோ?
குழந்தையின் சிரிப்பினில் குற்றம் காணலும்,
பழமொழிச் சொற்களில் பரிகாசம் போற்றலும்,
இழந்திடக் கூடா இயக்க விசையினை,
இழுத்து நிறுத்தும் இறுக்க மன்றோ !
                              ப. சந்திரசேகரன் .    

மாயா !. 5

மாயா.
வாதம் புரிகையில் வாய் நீளுமோ?
பேதம்  பெரிதாகிக் கை நீளுமோ?
பேதையாய்ப் பெண்மையை பழித்த காலம்போய்,
காதில் விழுஞ்சொற்கள் கதகளி காட்சிகளாய்,
மோதிப் பார்த்திட முனைந்திடும் பெண்மையில்,
வாதியோ வாய்மூடிய கைதியோ  ஆண்மை?
நீதிக்கு நெருடலாய் நிலைகள் மாறிட,
பாதிவழிப் பயணமே மீதிவழி காட்டுமோ?
சீதையின் பாதையில் சீறிடும் பாதங்கள்
சாதிப்ப திங்கே வெற்றியோ தோல்வியோ?
வேதனை வலையில் ஆண்மையோ அல்லது
தீதும் நன்றும் ஈன்றெடுக்கும் பெண்மையோ?
                                                                பசந்திரசேகரன்.     

சொல் தோழா! . 11

சொல் தோழா!
நாம் தேடுவதிங்கே கிடைக்காது போமோ?
ஓமெனும்  மந்திரம் அல்லவே,நம்மிலக்கு
தாமெனும் தாக்கம் தம்முள் கொண்டவர்
ஊமையின் மொழியினில் ஒலிகள் இழப்பர்.
பூமியில் புதுப்புது புருவங்கள் உயர்ந்திட,
நாமெனும் சொல்லின் நாதம் பெருக்குவோம்.
சாமியைத் தொழுது, சாத்திரம் காணலும்,
தீமிதி கடந்து, தூய்மைகள் உணர்த்தலும்,
கோமியம் தெளித்து கொடுந்தீட் டகற்றலும்,
சேமித்த மரபின் சிறுபயிர்க ளாயிடினும்,
பூமியும் சாமியும் ஒன்றெனக் காணலே,
நாமெனும் நாற்றின் நெடுவய லென்னும்,
பாமரன் போற்றும் பொதுவழிச் செல்வோம்.

                                                    பசந்திரசேகரன்.
   

மாயா. 4

மாயா.
வாழ்வெனும் வலையில் வல்லினம் எதுவோ?
தாழும் உயிரினம் தரமற்ற தாகுமோ?
பாழும் பசியிலும் பற்றிடும்  வெறியிலும்,
வேழமாய், எறும்பும், வரிசையில் வலம் வர,
ஆழம் தொட்ட ஆலமாய் அறிவியல்,
சூழும் போட்டியில் சூரைக் காற்றென,    
நாடக மேடையை நாடு கடத்தி,
வேடம் தரித்த வெள்ளித் திரையின்,  
கூடுகள் கலைத்தது கொடுந் தொலைக்காட்சி.
வீடுகள் அரங்காய் இணைய வலைக்குள்
தேடுதல் வேட்டையில் திரைப்படம் திருடிட,
மூடுதல் முட்டிய  அரங்குகள் பலவாம்.
ஒன்றை ஒன்று விழுங்கிடும் வலையில்
வென்று நிலைப்பது மனமோ மாயையோ?
                                        பசந்திரசேகரன்.  


   

சொல் தோழா.10

சொல் தோழா.
மொழிக்கென முறையாய்  நாகரீகம் உண்டோ?
ஏச்சும் பேசசும் எல்லா மொழியிலும்,
மூச்சுக் காற்றினில் மூர்க்கமாய்க்  கலந்து  
இழிவுகள் ஏற்றி,  இனம்தனை இறக்குமோ?
பழிச்சொல் மட்டுமே பதிவுகள் கூட்டுமோ?
படித்தவர்,பண்பினை பரிகாசம் செய்திட
படிப்படியாய்ச் சரியுமோ, சபைகளின் மரபு?.
எழுந்திடும் எண்ணம் எச்சிலாய்த்  தெறித்திட,
விழுந்திடும் வசைமொழி வரலாறு படைக்குமோ?
மற்றவர் மனதின் மாண்புகள் மறந்திடினும்
தூற்றி அவர்மனம் தாக்கிடும் காயங்கள்,
மாற்றிடும் மருந்துக்கு, மொழியேது தோழா?
நாற்றமில்லா நல்லமொழி, நாம்காண்போம் வா.
                                                          ப. சந்திரசேகரன். 

Blending Theories.

    Blending Theories.
    ==============
    The aroma of life is attitudinal.
    For some the crowd tastes like toffees.
    For many society is a strip of pills.
    To talk or to listen is a ticklish agenda.
    Introduction needs no loudspeakers.
    Interactions have no room for interruptions.
    When views are free from vagaries,
    Valued companionship strips its masks.
    Coming face to face, is coming together.
    Getting to know each other in x ray form,
    Reads the actual note of association.
    It is the fitness of things that emanates
    As the fine fragrance of friendship.
    The sweetness of mixing, steals the show.
                                                           PChandrasekaran.

மாயா.3

மாயா.
'செல்வாக்கு' என்பது செல்வத்தால் வருவதோ?
சொல்லெனும் சுருக்குப்பைக்குள், சொகுசாய் சேர்ப்பதோ?
நல்லெண்ணம் மலராகி நூலுக்குள் இணைவதோ?
பல்லாக்கு பலர் தூக்க பவனி வருவதோ?
எல்லார்க்கும் இனியவராய் இதமாகும் பனிக்கூழோ?
வல்லான் வகுத்த வழி வரவைக்கும் நெடுஞ்சாலையோ?
புல்லாகி பூண்டாகி புவிக்குள் புதைந்துவிடும்
நல்லார் பலர்க்கும் செல்வாக்கோர் செவிச்சுமையோ?
                                                              ப. சந்திரசேகரன்.    

Help! Help!.

 "Help! Help!."
=========
 "Help! help!" is a yelp.
 At times more a whelp.
 We see the need for help
 But resist to move a step.
 We hear genuine cries in danger
 Oh! we shiver to save a stranger.
 Help is often a hook for the helper
 Bouncing back as issues improper.
 Witnesses of crimes are wary to vouch
 Lest they should shed sleep on their couch.
 When helpers become victims of rescue,
 Cries for help turn to spectacles for a view.
 God can not be present at every helpless spot.
 Hence boost the helpers to help and stem the rot.
                                                        P.Chandrasekaran.
  

மாயா . 2

மாயா .
புழுக்கம் நெஞ்சிலும், புழுதி புறத்திலும்,
இழப்புகள் தாங்கி இதயம் நொறுங்கிட,
வழக்குகள் தொடுத்திட, எதிரணி யாரோ ?
வீழ்த்திடும் விதியதன் தொடர்பெண் ஏதோ?
உள்குத்தே வேரூன்றி உறவுகள் ஊனமுற,
முள்ஏதோ மலர்ஏதோ! தள்ளவோ தொடவோ!
கிள்ளி எறிந்தாலும் கிளர்ச்சிகள் பலகோடி
துள்ளித் துரத்திடுமே மனதிற்குள் மாயையாய்  .  
                                                              ப. சந்திரசேகரன் .    

சொல் தோழா! 9

சொல் தோழா!
வெற்றுக் காகிதம் விலை பேசக்கூடாதா?
கற்றவர் பயணிக்க வெறுமையே வாயிற்படி
வெறுமையின் அடித்தளமே வேதத்தின் ஆரம்பம்; .
நிறைகுடத்தை நிறைத்தல் விரயத்தின் வழியன்றோ!
கறையில்லா வெறுமை காதலுக்கு அறைகூவல் .
வளர்பிறையின் தொடக்கமும்  வெறுமையின் வேர்தானே.
பிள்ளையார் சுழிபோட வேண்டிடும்  வெற்றுத்தாள்
வெள்ளிப்பனிமலைபோல் வெளிச்சம் காட்டிடுமே.
அச்சிட்ட அகல்விளக்காய் வெற்றுத்தாள் பவனிவர,
அகிலமெல்லாம் அதனுள்ளே அடக்குதல் காண்.
வெற்றிடத்தில் குடியேறி வினைகளின் வளமேற்ற,
குற்றமிலா மனதோடு குறிசொல்வோம் வா தோழா.
வெறுமையே வாழ்வென்னும் வாய்மைக்குப் பதிலாய்,
பொறுமையாய் புதுவழி வெறுமைக்குள் வரைந்திடுவோம்..
கரம்கோர்த்து களம் காண்போம் தோழா!
                                                               ப.சந்திரசேகரன்.            
             

சொல் தோழா . 8

சொல் தோழா .
வங்கிகள் நாட்டின் வளங்காக்கும் வேலிகள்
வேலிகள் ஆகுமோ ஹவாலா காலிகள்;
பொதுவுடைமைக்கு  மறுபெயர் களவாடலோ ?
கணினி வந்தவுடன் கனவுகள் பெருகிட
கண்ணுக்குப் புலப்படா களவுபல கனிந்திடக்காண்..
காதும் காதும் வைத்ததுபோல் கணக்குகள் கைமாறி
கணக்குகளின் எண்மாறி, கரையேறுமோ.
இங்கே மின் திருட்டு, மின்சாரப் பொருள் திருட்டு
பொன்திருட்டு, பொன் அணியும் பெண் திருட்டு,
பன்முனைத் திருட்டே பகலும் இரவுமாக
பெருகிடும் திருட்டுக்கு போலீஸ்தான் என்செய்யும்!
திருந்தும் திருடரே திருட்டை ஒழிப்பர் என்னும்
பெருந்தகை பாடலை  போற்றிப் பாடலாம் வா தோழா
                                                        ப. சந்திரசேகரன் .     

மாயா. 1

மாயா
பெண்பார்ப்பரோ பெண்மை பழிப்பரோ பின்நடந்து  
கண்பார்க்கும் காளையர்க்கு காணும் வழிஎதுவோ
மண்பாண்டம் காப்பது போல் மகளிரைக் காத்திடின்
பண்பாடு புதையுமோ படியாது, அறிவின் ஆணைக்கு.
                                                                         ப. சந்திரசேகரன் .   

சொல் தோழா ! 7

சொல் தோழா !
அன்றய நம்வாழ்க்கைச் சூழலை
இன்றைக்கு பேசினால் பலனுண்டோ ?
நீயும் நானும் அசைபோட மற்றவர் நேரமோ ?
சட்டைப் பைநிறைய பத்துபைசா நிலக்கடலையுடன்
சிட்டுக் குருவிகளாய்ப் பறந்து விரிந்தோமே,
பொய்க்காற்று ஒருபோதும் பூங்காவில் பெற்றோமா?
எளிமையில் ஏற்றம் கண்ட இவையனைத்தும்,
நீயும் நானும் பகிர்ந்து கொள்ளும் பழைய பெருங்காயமே;
ஆனால் இன்றய காட்சிகள் நம்நெஞ்சில் பெரும் காயங்களாய்,
பதியமிட்டு பவனி வர, பார்வையே நாம்செய்த பாவமோ சொல் .
நம் மூச்சுக்  காற்றின் மிச்ச நாட்களே நமக்குச் சொந்தம்.
எஞ்சிய காற்றை இறுக்கிப் பற்றுவது இன்னும் எத்தனைக் காலமோ?
நஞ்சின் உருவங்களாய் பிஞ்சுக் குழந்தையையும் விட்டு வைக்கா
வஞ்சகரைக் கண்டு வானமே வாடி, சுருங்கிச் சரிய, .
கண்டைனர் லாரிகளைக் கண்டும், அவைபற்றி கேட்டும்
கரன்சி கணக்குகளைப் போட்டு போட்டு களைத்து,
காலத்தின் கயமைச் சாலையில், திசைமறந்து,
கால்கடுக்க பலர்நிற்க, கால்களின் பலமிழந்த நமக்கு,
காற்றைத் துறந்து காட்டுக்கு விரைந்து செல்ல,
அவசரமாய்  அமரர் ஊர்தி அழைப்பாய் தோழா.  
                                                                                ப. சந்திரசேகரன் .  
     

சொல் தோழா ! 6

சொல் தோழா !
செய்தித் தாள்களில் தலைப்புகளைப் பார்க்கும்போது
படிக்கத் தோன்றுகிறதா? மனம் பதைக்கவில்லையா?
நற்செய்திகளைத் தேடி நாடிநரம்புகள் தளரவில்லையா?
சன்னமாகச் செய்தித் தாள்கள் இருந்தபோது ,
சத்திய நூலால் சமூகம் பின்னப்பட்டிருந்தது. .
அன்று விளம்பரங்கள் செய்தித் தாள்களை ஆக்ரமித்து
தடித்ததோர் வணிகமாய், செய்திகள் உலாவரவில்லை.
நற்செய்திகள் நலிந்தது, நன்மைக்கு வறுமையோ?
பக்கங்களை புரட்டினால் பழிபாவக் கணக்குகளே.
சமூகத்தில் கருப்பின் சாயம், குற்றங்களின் குறிப்புகளே.
கூசாத உணர்வின்றி கொடூரக் கொலைகள்!
காதலும் அவற்றுக்கு காரணமாகிட, காதலே தலைகுனிகிறது.
செய்தித் தாள்களின் கறுப்புப் பதிவுகள் கழியுமோ?
களவும் கொலையும் கணிசமாய்க் குறைந்து
செய்திகள் சுவைப்பதென்றோ, சொல் தோழா.
                                                                   ப. சந்திரசேகரன் .         

THE ART OF LIVING.

              THE  ART  OF  LIVING.

Who has mastered the art of living with a clean chit?

Where lies the thumb rule and who has framed it?  

There are no bye laws or brochures, to throw the light.

Each one carries a handbook of their own, in hindsight.

Majority learn how to live fit, in the open ground.

Some are groomed in closed doors, crime bound

Taking cues, from the cloak- and- dagger calendar.

That makes them manipulate and warily plunder.

The truths of life, always belong to the mind and spirit,

That stand up as statues and stills, not fit for any transit.

But the statutes of life, have their lenience to leaders,

Who pamper the people,as puppets and frenzied feeders.

The glamorous gospel of practice bypassing precept,

Befits those who converge, only to let the law intercept.

Each day’s routine ends up either ritzy, or in wrecks,

Closing up as compact lids, or conflicting bottlenecks.

The roughshod road from the labor ward to the graveyard,

Raises bumps like bastards, trading tainted tales of discard.

The art of living, keeps asking for tips, at the teller booth,  

As the facts of life, falter and freeze, at the altar of truth.

                                                                                                 P.Chandrasekaran.

      

சொல் தோழா!. 5

சொல் தோழா!
உன் பட்ஜெட்டை போடாது, மற்றவர்  பட்ஜெட்டில்
மனம் நோகப் பிரவேசிப்பது முறைதானா?
"உனக்கொரு பங்கும் எனக்கொரு பங்கும்
உலகில் நிச்சயம் உண்டு" என்ற பழைய
எம்ஜி ஆர் பாடல் வரி மறந்து போனாயா?
எத்தனையோ வழித்தடங்கள்  அமைத்த இறைவன்
உன்னையும் என்னையும் ஒருசேர, ஒருதடத்தில்
பயணிக்க வைக்காதது உன்குற்றமா என்குற்றமா?.
நீ நடக்கும் பாதையில் நான் வராத நிலையிலும்,
ஒப்புமைத் தீயெனும் உன்வழிப் பார்வையில்,
என்பாதை பஞ்சாகி, நான் மட்டும் முள்ளானேன்..
உன்காலில்  என்றேனும் தைத்தேனா சொல் தோழா?
நானென்றும் நினைப்பது உன்னையல்லாது
உன்பட்ஜெட் இல்லையே, உத்தமத் தோழா..
உன்பார்வை உறுத்தலுக்கு முள்நானோ  தோழா?
                                                                    ப. சந்திரசேகரன் .       .
  

சொல் தோழா! 4

சொல் தோழா!
அரியதோர் செயல்களே ஆலயம் ஆகிடின்
ஆண்டவன் இருப்பிடம் ஆலயம் ஆகுமோ ?
பிரார்த்தனை மட்டுமே ஆன்மீகம் ஆகிடின்
பெரும்பணி பலவும் பொருளற்று போகுமோ ?
நல்லதும் அல்லதும் நாள்பட போரிட
நடித்திடும் நம்மனம் ஆயுதம் ஆகுமோ ?
துப்புரவுத் தகைமையில் தூய்மை பளிச்சிட
தப்புகள் நம்சிந்தை தாண்டுதல் எப்போதோ ?
தரமாய்ச் சிந்தித்து தடம் அமைப்பாய் தோழா.
தனியாய் உனைவிட்டுச் செல்வேனோ தோழா. .  
                                                                        ப. சந்திரசேகரன் .          

சொல் தோழா! 3

சொல் தோழா!
மாநகரில் குற்றங்கள் ஏன் மலிந்து கிடக்கின்றன?
இங்கே போக்குவரத்தில் புதைபவர்களும்,
பொருளைத் தொலைத்து தவிப்பவர்களும்,
உயிர்பறிக்கப்பட்டு  குமுறுபவர்களும்,
உன்னையும் என்னையும் உலுக்கும்போதும்,
நீயும் நானும் ஏனென்றும் உறங்கிப்போகிறோம்?
அல்லது உறங்குவதாக நடிக்கிறோம்?
இங்கே சாட்சியாகி சாய்ந்துபோவதைக் காட்டிலும்
கல்லாகி, தூணாகி, காட்சிகளைக் கண்டும் காணாது,
செல்லும் வழியே சரியென்னும் பொல்லாத்தனமே, வெல்லுகிகிறது.
நம் அமைதியில்தான் எத்தனை சடலங்களின் சலசலப்பு!
மனமே மயானம் ; வார்த்தைகள் சாட்சியாகி சரிவதைவிட,
நம் அமைதியே மாண்ட  உயிர்கட்கு இரங்கட்பா.
உறக்கத் தொடர்கதைக்கு  உயிர்கொடுப்போம்
வா தோழா! .
                                                                             ப. சந்திரசேகரன் .            

சொல் தோழா ! 2

சொல் தோழா!
பொருளியலின் வேதம் பொருள் சேர்ப்பதோ?
அன்னிய தேசத்தின் உளவியல் அதனுள் அடங்குமோ?
நீயும் நானும் ஒரே பொருளியலில் ஊறியவர்கள்தானே..
உனக்கும் எனக்கும் தெரிந்த அன்னியச் செலாவணி ,
கருப்பைக் கடத்துவதன்றி வேறுண்டோ சொல்.
நீயும் நானும் கற்ற பொருளியல், களவும் கற்று மறப்பதற்கன்று.
களவியலும் பொருளியளும், நாம் கருவறையிலேயே களவாடியதுதானே!.
தேசம் நாவிலும், தேயம் நெஞ்சிலும், தெரிந்தே தேக்கினோம்.
பேசும் பேச்சினில், பேரம் மட்டுமே, பெரிதெனப் போற்றினோம்.
வாழும் நாளில் வாக்குகள் மாறலாம்; வழித்தடம் மாறலாம்;
நீயும் நானும் நெஞ்சினில் முடக்கிய, நஞ்சது மாறுமோ சொல் தோழா!
                                                                                 ப. சந்திரசேகரன் .      
    .

சொல் தோழா!. 1

சொல் தோழா!
நிலம்,
உன்னையும், என்னையும், ஊரையும்,
ஒருசேரத் தாங்கி நிற்கிறது.
நீயும் நானும் நித்தமும் நிறைத்திடும்
அத்தனை அசுத்தமும் ஊரை ஊனமாக்குகிறது.
ஊர்கனக்க, ஊர்தாங்கும் நிலம் கனத்து,
வனம் கரைய, வனம் வாழ் விலங்குகள் வழியற்று
நம்மூர் வலம் வர,வதைக்கப்பட்டு அழிக்கப்பட,
வாழ்வாதாரம் உனக்கும் எனக்கும் மட்டுந்தானா?
நிலமனைத்தும் உனக்கும் எனக்கும் என்ன
ஒட்டுமொத்த பட்டா போட்டு ஒதுக்கப்பட்டதோ?
நம் கனத்தால் நிலம் நடுங்க,
நிலத்தடி நீர் நலிய, பலமாய் பணம் விதைத்து,
பார்க்கும் பயிர் பழியோ,பாவமோ சொல் தோழா.
                                                                        ப. சந்திரசேகரன் .        
 
     

Trespassers.

         Trespassers.
Intrusion might be an intelligent move.
But the right to privacy can eject it.
When dreams encroach the pathways of sleep,
The brain encodes and decodes them,
Besides rubbishing most of them into the trash chute.
Smooth tongued intruders are difficult to dump out.
They poison the peace process of the psyche.
People with pestering queries squander our calm.
Some talk only to poke and perturb.
Reckless whats, whys and hows are worse than
Serial killers without a sense of direction.
Hospitality shrinks at the sight of senseless guests,
Whose purpose of visit is to destabilize others' mood.
The lesson for all is that, a door kept ajar is worse than open.
A closed door of the mind represents an uncultured mode.
But an open door with a graffiti that trespassers
Shall tend to become unwelcome, seems to be gratifying
To the mind,that longs for lovable coming together
Of only those, who can tag in without trespassing.
                                                                   P.Chandrasekaran. 

When Money Speaks..

Many call me money.
To mark my invisible,abstract stature.
But all treat me as cash or coin.
Cutting me into shape, as they like
Affixing figures on me,
Calling me in ritzy names, spread through,
National or regional length and breadth.
Normally I appear in paper or metal form.
These days people want to see me more,
In plastic mode, in most of their dealings.

Bearing electronic wings with an eagle's eye,
I travel like a gadget in global grandeur.
Like reptiles, I pass through every nook and corner,
Hissing secret codes for each transit.
For the honest,I am a server of what they want;
For the greedy,I am mostly a black devil
Bewitching their coffers with a clout.
When people breathe me in and out,
With a passion to conquer their dragon dreams,
I see them gasping for breath bereft of oxygen.
I am the maker of scams and scandals,
Manipulating stashing games everywhere.
I do and undo things at home and abroad,
In small and large scales and designs,
Goading,guiding,guarding and thwarting,
Things to grow, gain and crumble,
As men and their systems wish and work.
Empires are born dumping me as their base.
It is their circuitous structures that make me shake.
Like their stocks and profits from their policies, fake.
                                                                  P.Chandrasekaran.

Swearing ..

Swearing.
========
Truth swears by silence;falsehood by fake smiles.
 Love does it, through the beating of the heart.
 Hatred swears by churning of emotions and thoughts,
 Besides looks,labels,words and deeds of violence.
 Friendship swears never to betray or back stab.
 Enmity ensures the process of revenge and retaliation,
 Swearing by a secret oath of the warring mode
 To destroy the opposite camp without a trace of survival.

 Pride and arrogance patronize the swearing in of success.
 Defeat gulps in moments of pain, swearing not to repeat
 The causes and symptoms of failure through oversight.
 Religion swears in the name of God,through remorse
 Or retribution to rectify and re-lay the cross roads of the mind.
 If all swear to be human,it heralds the advent of Heaven on earth.
                                                                          P.Chandrasekaran.


  

The Standing Candidate.

"Are you standing in the election?"
"Yes,I am, standing all the while,
When my leader keeps his larynx busy,
Waving to the crowd and vetting its emotion ,
If it were she, I should stand many steps away.
At times my leader would protrude his tongue,
Scolding me for not standing properly.
With folded hands I remain standing,
As a symbol of patience,resisting my rues.
The passion for power patronizes my patience.
The false smile on my fragile lips,
The begging pair of eyes that I hardly close,
Besides my acting arms and legs,
Are nothing but bogus preludes to
My swearing- in day, after which,
I will spread my wings of power to swagger.
If defeated, memories of my standing sessions,
Will stay as self made statues, slapping  my power dreams.
I was standing with the fond hopes of becoming
A sitting legislator,never to stand up and speak for a cause,
But at the next election I would resume my standing course.
My only grouse all through the standing campaign is that
I have never been allowed to stand at ease".
                                                              P.Chandrasekaran


  

The Mothers' Day. {Happy Mothers' Day to all Dedicated Mothers}..

The Mothers' Day.
=============
You conceive life.
All the goodness of life belongs to you.
The bad chapters are those, self written.
You can not be called an accomplice
Of the acquired deficiency syndromes.
The genuineness of your genetic base,
Prevents the core values from crumbling.
You bear, not just the load of another life,
But all its pains as yours, both before and after,
You bring out what you bear, through a battering session.
All your pains fade into thin air,
When you see your flesh and blood
In a full,felicitous form of another life.
Your lap is ever the lap of luxury.
Who ever has missed it,has lost life's fantasy preludes.
A proud giver of all that you have,
You never look forward to what your children give.
Your role is unique for being universally free from corruption.
Your role should receive reverence not on a day, but on all days.
Let the mothers' day make sense, for all your days.
                                                                P.Chandrasekaran.



    

மேன்மை தரும் மேதினம் .

மேன்மை தரும் மேதினம்!

சாதிகள் இரண்டு .
ஆண்மையும் பெண்மையும்! .
உழைப்பது இரண்டு .
அறிவும், ஆற்றலும் .
மூளையின் முழுமை அறிவென்றாலும்
வேளைகள் பிறப்பது ஆற்றலின் தெறியே.
உடலும் உள்ளமும் உதிர்த்திடும் ஆற்றலே
கடலெனப் பரந்து உழைப்பலை ஆக்கும்.
எழும்பிடும் அலைகள் எட்டிடும் கரையே
இலக்குகளாகி இமயம் படைக்கும்.
வளர்ச்சி களின்றி வரலாறு உண்டோ
தளர்ச்சியில் வீழ்ந்தபின் தகைமை தங்குமோ.  
உழைப்போ ரின்றி உலகது உய்யுமோ!.
தழைப்பதே  தாரக மந்திரமென் றாக்கி
தரணியில் தரித்திரம் அகற்றும் கரங்களை
அரண்எனப்  போற்றி, ஆற்றல் தொழுவோம் .
                                                                        ப. சந்திரசேகரன் .                               

The Plight of Missing...................

           The Plight of Missing...................

"Miss you" everybody says, every other way.
 We miss time, place, person and things.
 We miss the place we were born,
 The place we grew up and those with whom
 Life's lovely moments happened.
 When we shift places like changing shirts,
 When settlement turns a skeleton dream,
 When people come and go like traces in a travelogue,
 What we seem to miss, is what never belonged to us.
 We miss our nationality when we embrace
 Citizenship of another country.
 We miss our religion on conversion, out of compulsion.
 We miss the food we love when we don't get it.
 'Miss' is a term easier said, than felt.
 The state of missing is like the one,
 When a baby is pulled from its mother while being fed.
 It is like pulling a book of scriptures,
 From someone who is rooted to it, on a routine.
 When we miss someone  our heart is down
 With a trammeling pressure on its beat,
 Caused by a load of emptiness sitting on our soul.
 The frequencies of such a load  can exist as a fable.
 But when it strikes once, for one, it is nothing but fact.
                                                                    P.Chandrasekaran.

சீர்தரும் சித்திரைத் திருநாள். .

                                            சீர்தரும் சித்திரைத் திருநாள் .

உத்தமப் பார்வை உள்ளிரு ளகற்றிட  
சித்திரை வந்தது சிறப்புகள் சேர்த்து .
நித்தமும் நெறியுடன் வாழ்வோர் என்றும்
முத்துக் குளிப்பது முகரிமை சேர்க்கவே.

வித்தைகள் வலம்வரும் வசீகர வாழ்வில்
அத்து மீறிடும் ஆட்டங்க ளனைத்தும்  
சித்துவிளை யாட்டாய்  சித்தம் கலக்கிட .
மொத்தமாய்க் குளிப்பர் கானல் நீரினில்!.

நித்திரை கலைந்ததும் நிழலது விலகி
ஒத்திகை யில்லா உண்மை அரங்கில்,
பித்தம் போக்கிட  பிறக்கும் சித்திரை,
சத்தமாய் சத்தியம் சிந்தையில்  நிறுத்தி!.

அத்தரு ணத்தில் அறத்தேர் இழுத்து
அத்தாட்சி யோடு ஆற்றல் பெறுவோம் .!  
                                                                                ப. சந்திரசேகரன் .                                  

On a Sri Lankan Beach.

On the shores of a Sri Lankan beach
I stood dreaming of the habitual horrors
Of a civil war, that swiftly swallowed lives,
Like the stroppy sea with its surging waves.

There appeared an ethnic engineering base
Behind the turbulence of waters, changing colors,
Like the warring groups with varied whims.
My touring thoughts transformed into nightmares.

The ghosts of lives, killed in casual, military mode
With force native and borrowed from genetic neighbors,
Rose above the waves,in a mind boggling milky dance,
Choreographed by a dirty strain of death makers.

Soon as the waves receded,the ghosts retreated too,
As if to fix the shores,for a fresh flow of feuds to rue.
                                                                    P.Chandrasekaran.

பொறுப்போடு காதல் !.

என் விழிகளின் தணலைத் திருடியபோது,
வியர்த்திருக்கும் உனக்கு.
காத்திருப்பு இல்லாத காதலில்லை;
கண்டவுடன் குளிரச் செய்ய,
காணும் விழிகள்,குளிர்சாதனப் பெட்டியோ,
பருகும் பனிக்கூழோ இல்லை.
உன் பதிவுகளைப் பார்க்கிறேன்;பிடித்திருந்தால்,
மீண்டும் மீண்டும் பிரவேசித்தால்,
தணலை நானே தணியச் செய்கிறேன்; .
காத்திரு அதுவரை. காரணம்,
காத்திருப்பு இல்லாத காதல் இல்லை .
                                                                     ப.சந்திரசேகரன்.

திருமணம் அன்றும் இன்றும்.

திருமணம் அன்றும் இன்றும் :-
===========================
பரிசம் போடவே பந்தலுண்டாம்  அன்று ;
பந்தக்காலின்றியே பல திருமணமாம் இன்று
முதலிரவு அன்றே முதலில் பேசினர் தம்பதியர் அன்று .
முதலிரவில் கூட பேசுவதற்கு ஒன்றுமில்லையாம் இன்று     ;
மூன்று நாள் கொண்டாட்டத்  திருமணமாம்  அன்று
மூன்று விருந்துக்கே  திண்டாட்டமாம்  இன்று .
கண்டவர் கலப்பராம் திருமணப் பேச்சில் அன்று .
கூடப் பிறந்தவரே குரல்கொடுக்க யோசிப்பர் இன்று.
மெய்யோடு  சிறப்பாய், சீர்வரிசை அன்று
கையில் மொய்யோடு  நீள்வரிசை இன்று.
நட்புக்கும் உறவுக்கும் நேரம் நிறைய உண்டு அன்று .
உட்புகுந்து வெளிவரவே நேரமில்லை இன்று .
வசதியில்லா வாழ்வில் கூடுதலே மண்வாசம்;
வசதியின் வேட்டையில் பணம் ஒன்றே பேசும்.
                                                                                              ப.சந்திரசேகரன்.

The Poetic Cardiologist.

How many hearts have I healed!
Why should my heart today,go out of rhythm,
Like a mad musician's,maddened drum?
The pains caused by one' own blood,
With pressures unfelt and unknown,
Are thumping on my vessels of hope.
Will the heart that belongs to me,
Take a holiday for a fatal pause?
Hearts are like hyacinths on flowing waters.
With rising waves,they waver and sink.
When a stitch not in time,fails to save the sinking ship,
The stoic shores will have to take the last loaded whip
And hail the terminal attack with a serene, stealing smile
Meeting memories of lives saved,in a trim, thoracic style.
                                                                                 P.Chandrasekaran.

காவியக் கலைஞர்,இனியவை இருபது.

                 

       { பிடித்தவர்களுக்கு இனிக்கும்;மற்றவர்க்கு கசக்காது எனத் தோன்றும்   வரிகள்}

          1} அரசியல்  ஞானத்தின் ஆத்மகாரகர்  

          2} ஆட்சிக் களத்தின் ஆருடம் அறிந்தவர் 

          3} தமிழை முரசென ஒலிக்கச் செய்தவர்.   

          4} தானே கற்றுத் தானே தெளிந்தவர்.

          5} திராவிட மரபின் மரபணு வானவர்.

          6} தீர்க்கமாய் முடிவுகள் எதிலும் எடுப்பவர்.

          7} சமூக நீதியில் சந்நிதி கண்டவர்.

          8} சான்றுகளோடே சபையுறை ஆற்றுபவர்.

          9} முதுமையின் முனகலை முடக்கிப்போட்டவர்.

         10} மூன்றெழுத்து இயக்கத்தின் முழுமூச்சானவர்.

         11} குரலை உயர்த்தாது குறளை உயர்த்தியவர்.

         12} கூர்ந்த அறிவினில் கோபுரம் போன்றவர். 

         13} தொன்மைத் தமிழின் செம்மொழி கண்டவர். 

         14} தோல்வித் தொடரில் துவண்டு விழாதவர்.

         15} ஒற்றைச் சொல்லில் இரட்டுற மொழிபவர்.         16} ஓய்விலா உழைப்பினை உதிரமாய்க் கொண்டவர்.

         17} தமிழ்ப் பசி தீர்ப்பதில் அட்சய பாத்திரம்.

         18} தாளடி நடவென தாள்களை ஆய்பவர்.

         19} நினைவுகள் காப்பதில் நிகரற்ற கணினி. 

         20} நீள்புவி போற்றிடும் காவியக் கலைஞர்.

                                                                ப.சந்திரசேகரன்.