THE ART OF LIVING.

              THE  ART  OF  LIVING.

Who has mastered the art of living with a clean chit?

Where lies the thumb rule and who has framed it?  

There are no bye laws or brochures, to throw the light.

Each one carries a handbook of their own, in hindsight.

Majority learn how to live fit, in the open ground.

Some are groomed in closed doors, crime bound

Taking cues, from the cloak- and- dagger calendar.

That makes them manipulate and warily plunder.

The truths of life, always belong to the mind and spirit,

That stand up as statues and stills, not fit for any transit.

But the statutes of life, have their lenience to leaders,

Who pamper the people,as puppets and frenzied feeders.

The glamorous gospel of practice bypassing precept,

Befits those who converge, only to let the law intercept.

Each day’s routine ends up either ritzy, or in wrecks,

Closing up as compact lids, or conflicting bottlenecks.

The roughshod road from the labor ward to the graveyard,

Raises bumps like bastards, trading tainted tales of discard.

The art of living, keeps asking for tips, at the teller booth,  

As the facts of life, falter and freeze, at the altar of truth.

                                                                                                 P.Chandrasekaran.

      

சொல் தோழா!. 5

சொல் தோழா!
உன் பட்ஜெட்டை போடாது, மற்றவர்  பட்ஜெட்டில்
மனம் நோகப் பிரவேசிப்பது முறைதானா?
"உனக்கொரு பங்கும் எனக்கொரு பங்கும்
உலகில் நிச்சயம் உண்டு" என்ற பழைய
எம்ஜி ஆர் பாடல் வரி மறந்து போனாயா?
எத்தனையோ வழித்தடங்கள்  அமைத்த இறைவன்
உன்னையும் என்னையும் ஒருசேர, ஒருதடத்தில்
பயணிக்க வைக்காதது உன்குற்றமா என்குற்றமா?.
நீ நடக்கும் பாதையில் நான் வராத நிலையிலும்,
ஒப்புமைத் தீயெனும் உன்வழிப் பார்வையில்,
என்பாதை பஞ்சாகி, நான் மட்டும் முள்ளானேன்..
உன்காலில்  என்றேனும் தைத்தேனா சொல் தோழா?
நானென்றும் நினைப்பது உன்னையல்லாது
உன்பட்ஜெட் இல்லையே, உத்தமத் தோழா..
உன்பார்வை உறுத்தலுக்கு முள்நானோ  தோழா?
                                                                    ப. சந்திரசேகரன் .       .
  

சொல் தோழா! 4

சொல் தோழா!
அரியதோர் செயல்களே ஆலயம் ஆகிடின்
ஆண்டவன் இருப்பிடம் ஆலயம் ஆகுமோ ?
பிரார்த்தனை மட்டுமே ஆன்மீகம் ஆகிடின்
பெரும்பணி பலவும் பொருளற்று போகுமோ ?
நல்லதும் அல்லதும் நாள்பட போரிட
நடித்திடும் நம்மனம் ஆயுதம் ஆகுமோ ?
துப்புரவுத் தகைமையில் தூய்மை பளிச்சிட
தப்புகள் நம்சிந்தை தாண்டுதல் எப்போதோ ?
தரமாய்ச் சிந்தித்து தடம் அமைப்பாய் தோழா.
தனியாய் உனைவிட்டுச் செல்வேனோ தோழா. .  
                                                                        ப. சந்திரசேகரன் .          

சொல் தோழா! 3

சொல் தோழா!
மாநகரில் குற்றங்கள் ஏன் மலிந்து கிடக்கின்றன?
இங்கே போக்குவரத்தில் புதைபவர்களும்,
பொருளைத் தொலைத்து தவிப்பவர்களும்,
உயிர்பறிக்கப்பட்டு  குமுறுபவர்களும்,
உன்னையும் என்னையும் உலுக்கும்போதும்,
நீயும் நானும் ஏனென்றும் உறங்கிப்போகிறோம்?
அல்லது உறங்குவதாக நடிக்கிறோம்?
இங்கே சாட்சியாகி சாய்ந்துபோவதைக் காட்டிலும்
கல்லாகி, தூணாகி, காட்சிகளைக் கண்டும் காணாது,
செல்லும் வழியே சரியென்னும் பொல்லாத்தனமே, வெல்லுகிகிறது.
நம் அமைதியில்தான் எத்தனை சடலங்களின் சலசலப்பு!
மனமே மயானம் ; வார்த்தைகள் சாட்சியாகி சரிவதைவிட,
நம் அமைதியே மாண்ட  உயிர்கட்கு இரங்கட்பா.
உறக்கத் தொடர்கதைக்கு  உயிர்கொடுப்போம்
வா தோழா! .
                                                                             ப. சந்திரசேகரன் .            

சொல் தோழா ! 2

சொல் தோழா!
பொருளியலின் வேதம் பொருள் சேர்ப்பதோ?
அன்னிய தேசத்தின் உளவியல் அதனுள் அடங்குமோ?
நீயும் நானும் ஒரே பொருளியலில் ஊறியவர்கள்தானே..
உனக்கும் எனக்கும் தெரிந்த அன்னியச் செலாவணி ,
கருப்பைக் கடத்துவதன்றி வேறுண்டோ சொல்.
நீயும் நானும் கற்ற பொருளியல், களவும் கற்று மறப்பதற்கன்று.
களவியலும் பொருளியளும், நாம் கருவறையிலேயே களவாடியதுதானே!.
தேசம் நாவிலும், தேயம் நெஞ்சிலும், தெரிந்தே தேக்கினோம்.
பேசும் பேச்சினில், பேரம் மட்டுமே, பெரிதெனப் போற்றினோம்.
வாழும் நாளில் வாக்குகள் மாறலாம்; வழித்தடம் மாறலாம்;
நீயும் நானும் நெஞ்சினில் முடக்கிய, நஞ்சது மாறுமோ சொல் தோழா!
                                                                                 ப. சந்திரசேகரன் .      
    .

சொல் தோழா!. 1

சொல் தோழா!
நிலம்,
உன்னையும், என்னையும், ஊரையும்,
ஒருசேரத் தாங்கி நிற்கிறது.
நீயும் நானும் நித்தமும் நிறைத்திடும்
அத்தனை அசுத்தமும் ஊரை ஊனமாக்குகிறது.
ஊர்கனக்க, ஊர்தாங்கும் நிலம் கனத்து,
வனம் கரைய, வனம் வாழ் விலங்குகள் வழியற்று
நம்மூர் வலம் வர,வதைக்கப்பட்டு அழிக்கப்பட,
வாழ்வாதாரம் உனக்கும் எனக்கும் மட்டுந்தானா?
நிலமனைத்தும் உனக்கும் எனக்கும் என்ன
ஒட்டுமொத்த பட்டா போட்டு ஒதுக்கப்பட்டதோ?
நம் கனத்தால் நிலம் நடுங்க,
நிலத்தடி நீர் நலிய, பலமாய் பணம் விதைத்து,
பார்க்கும் பயிர் பழியோ,பாவமோ சொல் தோழா.
                                                                        ப. சந்திரசேகரன் .        
 
     

Trespassers.

         Trespassers.
Intrusion might be an intelligent move.
But the right to privacy can eject it.
When dreams encroach the pathways of sleep,
The brain encodes and decodes them,
Besides rubbishing most of them into the trash chute.
Smooth tongued intruders are difficult to dump out.
They poison the peace process of the psyche.
People with pestering queries squander our calm.
Some talk only to poke and perturb.
Reckless whats, whys and hows are worse than
Serial killers without a sense of direction.
Hospitality shrinks at the sight of senseless guests,
Whose purpose of visit is to destabilize others' mood.
The lesson for all is that, a door kept ajar is worse than open.
A closed door of the mind represents an uncultured mode.
But an open door with a graffiti that trespassers
Shall tend to become unwelcome, seems to be gratifying
To the mind,that longs for lovable coming together
Of only those, who can tag in without trespassing.
                                                                   P.Chandrasekaran. 

When Money Speaks..

Many call me money.
To mark my invisible,abstract stature.
But all treat me as cash or coin.
Cutting me into shape, as they like
Affixing figures on me,
Calling me in ritzy names, spread through,
National or regional length and breadth.
Normally I appear in paper or metal form.
These days people want to see me more,
In plastic mode, in most of their dealings.

Bearing electronic wings with an eagle's eye,
I travel like a gadget in global grandeur.
Like reptiles, I pass through every nook and corner,
Hissing secret codes for each transit.
For the honest,I am a server of what they want;
For the greedy,I am mostly a black devil
Bewitching their coffers with a clout.
When people breathe me in and out,
With a passion to conquer their dragon dreams,
I see them gasping for breath bereft of oxygen.
I am the maker of scams and scandals,
Manipulating stashing games everywhere.
I do and undo things at home and abroad,
In small and large scales and designs,
Goading,guiding,guarding and thwarting,
Things to grow, gain and crumble,
As men and their systems wish and work.
Empires are born dumping me as their base.
It is their circuitous structures that make me shake.
Like their stocks and profits from their policies, fake.
                                                                  P.Chandrasekaran.