காலத்தின் அதிகாரம்.2024

(இனிய புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்).

காலத்தின் அதிகாரம்,காட்டிடும் கடிகாரம். 

ஞாலம் முழுவதும் கோலங்கள் குறிகாட்டும். 

கால்களின் ஆற்றல் கண்டங்கள் பலகாணும். 

வேலையின் வேகத்தில் அண்டமே  அதிர்வுரும்.

மாறிய தலைமுறைக்கு மதியே மூலதனம். 

ஏறி இறங்கிடும் பொருளியல் புகைச்சலில், 

ஊறிய சேமிப்பை உறிஞ்சிடும் விலைவாசி;

மீறாக் கடமைகளில் மிரட்டிடும் அலைபேசி.

வீதிகள் விரிந்திட,வணிகத்தில் மனிதம்.  

நீதியின் நடுக்கத்தில் நடுநிலை தடுமாறும். 

சாதிமதச் சான்றுடனே சாட்சிகள் சதிராடும்; 

ஊதிப் பெருக்குதலில் ஊடகம் தடம்மாறும்.

ஆலமரம் போலடர்ந்து ஆக்கமது நிழலாகி 

கூலிக்கு மாரடிக்கா குணமது கூடமைக்க, 

வேலிக்குள் அறமென்று,வெற்றி மரம்நட்டு

பாலமது அன்பாக பாரினில் கட்டமைப்போம்.

ப.சந்திரசேகரன்.

Life's success stories.{HAPPY 2024}

 

                   HAPPY 2024.

Year after year the mind takes a pledge

To harbour the head and clean its hedge;

But the tongue hedges the mind's intent,

To make all diehard habits stay hellbent.

Religion and caste play their dividing game

To hide hatred in love, like smoke sans flame.

To stay together as ONE, is majority's will

Unless a single agenda makes oneness spill.

War and cyclone revelling in blood and flood,

Pain us with a pandemic's wrath, heel to head.

If mankind is robust with its roles well spun,

It could surpass ills, with its limbs on their run.

Year after year we team up racing with time 

To clinch the yardsticks, with faith in its prime.

As hurdle after hurdle strengthens our mind,

We will leave life's many success stories behind.

P.Chandrasekaran.

Ease the load of God.

                 MERRY CHRISTMAS (25th Dec.2023).

 

When times change, rhymes change.

Alphabetical greetings with all apps,

Reflect shirking trends and sucking time.

But wherever our burdens ease,

Gratitude sees the hands of God in it.

Humanity's burden is God's burden too.

God would feel guilty of what he made

As right,ravaging the world as wrong.

The burden is always on God's shoulders.

We have not yet relieved God of our

Daily downloads and uploads of wrongs.

Let us ease God this Christmas day,and say,

Fair is fair and foul is foul as our clear goal,

To bring justice and peace closer to our soul.

                         A Joyous Christmas to all.

P. Chandrasekaran.  

நீதியே நீ நிரபராதியா?

நீதியே,

நீ புயலின் அகதியோ,

புடைத்துத் தள்ளிய

மழையின் மீதியோ?

மனதின் பீதியோ

மரபணு மாற்றிய

மானுடச் சதியோ?

மூடிய விழிகளை

மூர்க்கர் தாக்கிட,

பார்வையில் பட்டது

பாம்போ பதரோ?

தீர்வினில் முளைக்கும்

தீர்ந்ததும் தீராததும்,

கூர்ந்துப் பார்ப்பதில்

குறைகளாய் படுவது,

குறைகளின் காட்சியோ

புண்பட்ட பார்வையின்

புதிய திருப்பமோ?

தானாய்த் தோண்டி

தேடிய வழக்குகள்,

தூணெனப் பற்றிட

தோன்றிடும் தடயம்,

கடவுளின் தோற்றமோ,

கண்கட்டு வித்தையோ?

ஆளுக்கோர் நீதியோ

எனுமோர் அய்யத்தில்,

நீதியே,

நீயும் குற்றவாளியோ,

இல்லை நிரபராதியோ?

ப.சந்திரசேகரன்.

Where do we fail?

Where do we fail?

Monday to Sunday

Mind makes its myriad marches,

Cutting across credits and debits.

Though positives are a passion, 

Negatives navigate through the nerves.

Where do we fail, 

Nobody knows.

And nobody asks.

Because nobody is ready 

To own when, where and how 

They went wrong.

Introspection also insults one's ego.

Nobody wants their self-esteem to forego.

Where do we fail?

Is it forgetting to call up the committed,

Or failing to share food with the buffeted?

Is it anger unbridled,

Or hunger of others unfed?

Is it words that hurt rather than heal,

Or herds that go on a rampage in social media,

Against those who hold different ideologies?

The pride of a slap thrashed,ruins

The side of inner warmth that one can hold.

The arrogance of power plays its awkward games,

That pushes others' fitness into flames.

The failure to read other's mind

Is the biggest failure of all.

Where do we fail?

In our conjugal credibility or compatibility?

In our parental parameters or filial devotion?

In our sibling intimacy or friendly fraternity? 

In social hobnobs or jobs?

Do we shirk,lurk and jerk to fail in work?

Failures happen to perfect oneself;

But perfect failures never look for reform,

By betraying the body,or stifling the soul.

Some think fallibly,that they never fail,

While some curse their failings full.

If we fail as individuals, 

It is a ruin,sometimes reversible.

If we fail as humanity,

The fall is failure in its finality.

P.Chandrasekaran. 

நீதியறைக் கதவுகள்.

ரயில்கள் அத்துமீறி

தடம் புரண்டன.

ஆனால் சட்டமெனும்,

'சாக்கு'மூட்டை சரக்குவண்டி

சம்பிரதாயம் பல கடந்து

தண்டவாளம் தாண்ட,

புரட்டுச் சிக்னல்கள் 

புதுத்தடங்கள் படைத்தன.

சதித்திட்டங்கள் வகுத்தன.

அரசியல் புரிபவருக்கு 

ஆதிகேசவன் மூளையுண்டு.

ஆட்டிப் படைக்கும் 

ஆலகால விஷத்தில்

ஆகாதவன் சிக்கிக்கொள்வான்.

நஞ்சுண்ட மூர்த்தியிடம் 

நல்லவராய் நடிப்போர்க்கு,

நளினமாய்த் தப்பிக்க,

நாலுதிசை பாதையுண்டு.

"பாலும் தெளிதேனும் 

பாகும் பருப்பும்,

நாலும் சேர்ந்துணக்கு 

நான்தருவேன் நீ எனக்கு

சங்கத்தமிழ் மூன்றும்தா"

எனப்பாடிய மூதாட்டிக்குரலில்

மூழ்கிய முதலோனே,

சூதாட்டக் களம்காணும் 

சூழ்ச்சிச் சதுரங்கம்,

சட்டத்தின் பாதைதனை 

சித்துவழித் தடமாக்கி,

கிட்டியவன் கோழையெனின்

கட்டி அணைத்திடவும்,

முரட்டுக் காளையெனில் 

மூக்கணாங் கயிறிட்டு

கட்டி இழுத்திடவும்,

வட்டமிட்டு வட்டமிட்டு 

வெட்டி விளயாடிடுமாம்!.

கொம்பில் குறைகொண்ட

தும்பிக்கை நாயகனே

நீரிலுன்னைக் கரைத்தாலும்

காரியத்தின் கதவுக்கு

உன்மதியே திறவுகோல்.

சட்டத்தின் வண்டியினை

சரி தடத்தில் இழுத்துவா!.

நீதியறைக் கதவுகளை

சூதழித்துத் திறந்திடுவாய்.

ப.சந்திரசேகரன்.

Oh! My Money,Money.

The forests do not ever seem to tremble 

When the lions in jungles roar.

Nations do not ever seem to grumble 

When tycoons their economy gore.

Currency's values trounce and tumble;

But wealth has its sweet secrets in store.

Borrow cash to spend or save it to lend

Money is a flexi bond that is easy to bend.

Hush money or Swiss money,money is money;

Without money,life of many,becomes baloney.

Yesterday's black is laundered white in a gunny.

Devalued currency turns into,doctored stepney.

Conversion of religion is questionable to many;

But currency's conversion is consumable honey.

Oh my money,you are music to ears,as euphony.

Oh my money,you make the world blithe&bonny.

P.Chandrasekaran.

எள் முளைத்த இடமெல்லாம்

 எள்முளைத்த இடமெல்லாம்

எருக்கஞ்செடி முளைக்கிறது.

சொல் முளைக்கும் வேளையிலே,

சொல்லோடு முள் முளைக்கிறது.

அக்கறை இல்லாதவரின்

கொக்கறிப்பு குடைச்சலில்,

நிக்கிற இடமெல்லாம்

நெருஞ்சி ஆகிறது.

சத்தம்போட்டு உரைத்தாலும்

சத்தியத்தின் ஓசைக்கு

சங்கே மிஞ்சுகிறது.

சாரை சாரையாய் 

பொய்க்கால் குதிரைகள்,

ஊரைச் சுற்றிவந்து

உண்மைச் சவாரிகள்.

எட்டுப் போடச்சொன்னால்

ஏட்டிக்குப் போட்டிபேசும்

எட்டுக்கால் பூச்சிகள்.

இடித்துப்பேசும் இடதுசாரியும்

வழுக்கிப்பேசும் வலதுசாரியும்

படித்துப்படித் துரைத்தாலும்

பாசாங்கு எதிலென

கேட்போர்க்கே கேளிக்கை.

உள்ளுறங்கிய மிருகங்கள்

உக்கிரமாய் உலாவர,

தள்ளுமுள்ளு காட்சியிலும்

தில்லுமுல்லே தீவிரம்.

எலிப்புளுக்கை நிறைந்திருக்க,

எள்ளுக்கே தட்டுப்பாடு.

எள்முளைத்த இடமெல்லாம்

கள்ளிச்செடி கழனியாச்சு.

ப.சந்திரசேகரன்.

Killjoys

With each war, 

A fresh revenge impulse is instilled.

With each war,

A new generation of orphans is chilled.

The unfathered,unmothered,unchilded lot,

Are the voiceless victims of a vulgar holocaust.

Power is the pepper and salt of the war omelette,

Falling as foul thoughts,into its warrior's gullet.

Water,food and light,vanish in the brutal bombs,

That deny tombs for those,killed without qualms.

With each war,

Death mongers team up with their killjoy calls;

With each war,

Terrorism and rage,bundle bodies without palls.

World watches all these frequent killjoys spree,

As if watching cricket matches with tickets free.

P.Chandrasekaran.

The tale of two worms.

Life's cinema gives call sheets

To two kinds of worms,

On terms of lease lopsided.

One that of a small-time hero;

The other,rooted to the soil

With a sense of belonging.

One that glows and the other that writhes.

One is off the earth,while the other owns it.

The worm of the earth is jealous 

Of the the worm that glows with sparkles, 

Which garner a galaxy of mock stars

Clustering into a mundane fermament.

The glowing worm longs for the longer life

Of the earth worm,and its resilience;

It yearns for the rival's laid back moves 

In a zigzag pattern,kissing the earth all along.

Like cinema with its popularity and pain,

Life's two worms pass on to mankind's gain,

The tale of a worm led to its flickering flight,

With its heroic glows,helping the dark night;

And that of the soil bound worm on its coil,

That laboriously stretches its length,in a toil. 

Short or long,life is a treatise of tricky tales,

With its abstract of precepts in myriad scales.

P.Chandrasekaran. 

களப்பணியே கலைவாணியின் களிப்பு..

(இனிய ஆயுதபுசை வாழ்த்துக்கள்.)

கலைவாணி களத்தில் தொழிலே எழில்.

படிப்பே பண்புறும் வாழ்க்கைப் பிடிப்பு.

நடிப்பிலா நடப்புகள் நாடியின் துடிப்பு.

நலமுடன் நாவினில் உதித்திடும் சொற்கள்

நன்மைகள் பயத்திட நாளும் படர்ந்திடின், 

குணமது கோவிலின் கோபுரம் ஆகும்.

வீரம் என்பது நியாயம் கோரல்.

நீதியின் நிசங்கள் செல்வமாய்ச் சேரல்.

புத்தகப் படிப்பும் வித்தகர் பிடிப்பும்,

எத்தனை கேள்விகள் எதிர்ப் பட்டாலும்

மெத்தனம் இன்றி மேற்படி ஏறி,

சத்திய வெளிச்சம் சமூகம் காணும்.

கல்வியும் செல்வமும் வீரமும் இணைந்து,

பொல்லாத் தீமைகள் பூமியில் களைந்து

பத்துநாள் பண்டிகை பரவசம் படைத்து,

அத்தினைக் கடக்கா,அறம்பல உரைக்கும்.

மூவகை திறமைகள்,மூலிகை மணமுடன்

தூவிடும் மலர்களில்,நோயெலாம் மாறும்.

ப.சந்திரசேகரன்.

ஜெய்ஸ்ரீராம்!

உதட்டில் 'ஜெய் ஸ்ரீ ராம்' ,

உள்ளத்தில் ராட்சசம் .

ராட்சச மென்ன 

ஜெய்ஸ்ரீ ராமனா?

தசரத மைந்தன் 

தன்னொளி தகர்க்கவோ?

மடியும் பொழுதிலும் 

மகாத்மா உதட்டில், 

"ஹே ஸ்ரீராம்"!.

கொன்றவன் ஆன்மா,

இறைவன் பாதம்

சென்றிட வேண்டி, 

விழைந்ததோர் வார்த்தை!

ஜெய்ஸ்ரீ ராம் எனும்

ஆன்மத் தேடலும்

ஆலய வேண்டலும்,

விளையாட்டு அரங்கிலும்

முழங்கிடக் காண். 

ஜெய் ஸ்ரீராமெனும் 

போர்வையில் புதைத்து,

பொய்ப்பல மறைப்பராம்

பொது வாழ்வில்.

நல்லோர் நெஞ்சினில்

நெல்லின் மணியென

நிறைந்திடும் நாமம்,

வல்லோர் வழிதனில்

வாய்வழி மெய்யாய்

வழிவழிப் பொய்யாய்,

பேயெனப் பெருத்தல்

தூய்மை தொலைத்தலே.

இறைமை என்பது

இடைவழி அல்ல!

முறைமை ஆகிடின்

முழுவதும் இறையாம்.

இறைமை இல்லா

ஸ்ரீராம் நாமம்

மறைநூல் அறியா

மமதை மொழியே!.

            ப.சந்திரசேகரன்.

வழிவழியாய்.....

அணி சேர அரவணைத்தால்,

செல்லும் வழி சிறப்பாகும்.

இருப்பவனை வெட்டி விட்டால்,

இருந்த வழி இகழ்வாகும்.

படித்த வழி பயணித்தால்,

படிப்பின் தரம் பரிசாகும்.

படிக்கா வழி பாதையாகின்,

இடிக்கும் இடர் இரட்டிக்கும்.

அன்புவழி அகம் நுழைந்தால்,

முன்பே பகை புறம்காணும்.

ஆசை வழி அலைந்திட்டால்,

மோச வழி முள்ளாகும்.

கோப வழி குதிரையேற,

ஆபத்து அண்டி நிற்கும்.

வஞ்ச வழி வரைவோர்க்கு,

நஞ்சு நெஞ்தை நரியாக்கும்.

அழிக்கும் வழி அடிவைத்தால்,

பழியே படுங் குழியாகும்.

கருணை வழி கண்டிட்டால்,

காணப தெல்லாம் கடவுளாகும்.

வாழும் வழி பலாவாயினும்,

சாகும் வழி சடலத்திற்கே.

ப.சந்திரசேகரன்.

The ever-inclusive profile of India

For some Gandhi belongs to the past.

For many he is a legend to last.

We have been shuffling the currency.

With his portrait on it, as our legacy.

Gandhi's experiments with truth

Inspire not men boosting their sleuth.

His simple smile is a tale of history,

Frowned upon by men of bigotry.

India is ever inclusive of the Mahatma

While Bharat is infused with a lot of dogma.

Sailing with Gandhi is the ship of harmony.

Failing to own him, is the anchor of irony.

October second is not just another day

To pass over from memory without its say.

P.Chandrasekaran 

 

விழிகள்

கண்ணீர்த் துளிகளின் வாகனம்

காதல் களிப்பின் மோகனம்.

பரிவுப் பாதையின் வெளிச்சம்.

புரிதல் பூக்களில்,அனிச்சம்.

இதயம் திருடிடும் கன்னக்கோல்.

பதிக்கும் பரிந்துரை,எழுதுகோல்.

மெச்சும் மென்மையின் ஆதாரம்.

அச்சம் அரித்திட சேதாரம்.

கடிந்திடும் வேளையில் கடிவாளம்.

படிந்திடும் பொழுதினில் வேதாளம்.

விரிந்திட வீற்றிடும் நெடுவானம்;

சுருங்கிச் சரிகையில் தொடுவானம்.

மூடித் திறக்கையில் முழுநிலவு.

மாடத்து விளக்கின் ஒளிக்குலவு.

கேடொன் றில்லா விழிகளிலே,

ஏடுகள் பலவாம் இயம்பிடவே.

ப.சந்திரசேகரன்.

A modest patriot

When it started drizzling fast,

He kept a bucket to collect the rain drops

Trickling through the eaves of his hut.

Ocean was not his desire but water his need.

So is,each one's  love for their country.

Not heard through volumes of words

But listened to by one's soul,as heart beats.

Patriotism is like planting of saplings.

Floods of force will destroy the plants.

But when water flows like mother's milk

Into the lips of a suckling,what grows is

What sustains,to stay strong as in-built fort.

A modest patriot moulds his mind into a maven

To save his soil for everyone as the safest haven. 

P.Chandrasekaran 

வானம் கொட்டட்டும்.

(இது ஒரு திரைப்பட தலைப்பு மாலை)

அன்பே வா!

உத்தரவின்றி உள்ளே வா!

நீவருவாய் என

நினைத்தேன்,வந்தாய். 

என்னருகே நீயிருந்தால்,

எங்கேயும் எப்போதும்,

பூவெல்லாம் உன்வாசம்.

மனசுக்குள் மத்தாப்பு.

நெஞ்சத்தைக் கிள்ளாதே;

உள்ளத்தை அள்ளித்தா.

நெஞ்சிருக்கும்வரை,

நெஞ்சமெல்லாம் நீயே,

நெஞ்சில் ஒரு ராகம்.

நினைவிருக்கும்வரை,

நீதான் என் பொன் வசந்தம்,

நெஞ்சில் ஓர் ஆலயம்!.

உனக்கும் எனக்கும்,

வானமே எல்லை.

நீயும் நானும்

வானத்தைப்போல!.

நித்தம் ஒரு வானம்.

நான்

வானவில்.

நீ

வானம்பாடி.

நான் 

நீலவானம்.

நீ,

செக்கச்சிவந்த வானம்.

நான்

புதியவானம்.

நீ

ஆள்ளித்தந்தவானம்.

விண்ணுக்கும் மண்ணுக்கும்

நாம் 

ஒரே வானம் ஒரேபூமி.

நீயும் நானும்

துள்ளித் திறந்த காலம்,

சொல்லாமலே,

சொல்ல மறந்த கதை!

சொல்லத்துடிக்குது மனசு.

அன்பே ஆருயிரே,

விண்ணைத் தாண்டி வருவாயா?

உனக்காக நான்,

காலமெல்லாம் காத்திருப்பேன்.

மற்றவை நேரில்.

விடியும்வரை காத்திரு.

விடிஞ்சா கல்யாணம்.

வானம் கொட்டட்டும்.

ப.சந்திரசேகரன்.

Ch Ch b.                         

How far is teaching transactional?

     The voice of the Governor of Tamil Nadu from his 'Think to dare' series echoes his  retrospective moorings of the Gurukula system of education, which might fit into a 'think box' lifted from the attic. But clinging to this nostalgic, moribund system of education would be deeply incongruous to the fully developed academic scenario prevailing in Tamil Nadu. To say that the teacher's work has become transactional and is linked to payments, is nothing but the reflection of a regressive perception, equal to viewing the meaning of a word with blinkers.

  As per Merriam Websters,and many other dictionaries, the word 'transact' would not only mean "to enact an exchange or transfer of goods, services, or funds" but also "an act, process an instance of transacting a communicative action or activity involving two parties or things, that reciprocally affect or influence each other"

  Teaching in its genuine context would mean only such a transaction of ideas, information and facts of knowledge between the teacher and the taught, towards mutually enriching academic goals in terms of intellectual advancement and knowledge explosion. 

  At a time of proudly celebrating the Chandrayan's scientific victory,to talk about the Gurukula system of education, reminiscing the pupils 'pressing' the feet of the guru and passively listening to the guru 'without questioning', is nothing but an attempt at pulling liberal modern thoughts of education towards an anachronous, antique direction. As Helen Keller says,it is "more questions than answers that represent a well educated mind"

  In a densely populated learning scenario of the new world, even to refer to the Gurukula,will be equal to putting the birds into a nest instead of letting them fly independently to their desired destinations. Learning does not mean passively 'listening to someone without questioning'. On the other hand, it symbolizes the active participation of both teachers and learners in a mind-blowing activity through questioning and liberating the self, towards creating futuristic individuals with a binocular vision of the posterity.

  Teachers should certainly create academic standards of excellence. But this does not mean they should forego their rights for their own living standards. Teaching is a globally dynamic, inspiring, and mind-connecting vocation. To call the teachers  transactional agents in terms of monetary benefits, is a clear affront undermining their dignity as the torch bearers of generations .

  One cannot be a dignified teacher by simply occupying the pedestal of a Guru. Education is not enslavement. The foremost objective of education is injecting the essence freedom both personal and collective,so that the upcoming generations one after the other, learn to live together, by treating one another as equals,in the process of building the glory of modern world, without racial,religious and caste prejudices. 

  Teachers have the onus of triggering the youth to think independently,to invent and create a world of growth and prosperity at all levels,that would ensure the prevalence of  peace and harmony around the world. Above all,the purpose of teaching is not to let the wards fall upon the teacher's feet at the cost of each one's self dignity. 

  World teaching community treats its students as equals and makes them sensible and sensitive citizens, by inspiring them with exemplary models of discipline and dignity reflected by each and every teacher, in their profile and performance. I think William Butler Yeats is right when he says that "Education is not the filling of a pot but the lighting of a fire" It is the fire of enlightenment that spreads education as the eternal glow, for envisaging civilized democracies.

  Successful teachers are those who command respect by what they are and how they teach and not those who survive by commanding their pupils. Transactional teachers are far better than those who with a hierarchic mindset could create cringing batches of humanity.

Prof. P. Chandrasekaran. 

(Retired)

          ==≈==========0=============

வகுப்பறை வெளிச்சம்.

இனிய ஆசிரியர்தின வாழ்த்துக்கள்!.

விருதுக்குக் காத்திரா

விளக்குகள் பலவுண்டு.

அவர்களே உலகெங்கும்

வகுப்பறையின் வெளிச்சம்.

அறிவின் அகல்விளக்கு.

வகுப்பு வாதத்தின் 

சிகப்பு விளக்கு.

மதவாத நஞ்சின்

மாற்று மருந்து!.

இளந்தளிர்களின் ஊட்டச்சத்து.

சாதியத்தை புறந்தள்ளும்

வேதிய வழிகாட்டி.

விழியும் மொழியும்

விரிசல்கள் தவிர்த்து,

மொழியெனும் ஊற்றில்

தெளிவுறும்சிந்தனையால்

'உள்ளத்தில் நல்ல உள்ளம்'

உருவாக்கும் உயிர்த்துளி.

கல்வியின் கரம்பற்றி

தலைமுறைகள் தழைத்தோங்க,

நடை வண்டியாய்,

நாள் காட்டியாய்,

கேள்வியின் விடையாய்,

தோளில் தொங்கிடும்

புத்தகப் பைகளாய்,

அன்பையும் அறிவையும்

இருகரமாய் இணைத்து,

அறிவியலும் வரலாறும்

புவியியலும் மொழியுடனே,

புகலிடங்கள் பலகாட்டும்

பரிவுக் களஞ்சியமே,

புடம்போட்ட நல்லாசான்!.

தரவுகள் ஆசிரியருக்கு 

திரண்டிடும் தெரிந்தோரே.

வரவுகள் ஆசிரியருக்கு

வாழ்ந்திடும் விளைச்சல்களே!

ப.சந்திரசேகரன்.

Teacherly Radiance

    

  HAPPY TEACHERS DAY!

   Teaching means firmly holding one's will

   To share fairly what has been rightly learnt,

   Precisely grasped, and perfectly saved.

   A teacher who is relevant to the class

   Is the one who is most relied upon

   For the process of free mind moulding.

   Teaching is fixing terms of reference

   To transmit radiance to uneven minds.

   An inspiring teacher has an inbuilt glow.

   It never fails to let even deep darkness go,

   Teaching sets a battle of minds, face to face

   To surmount each other on a learning race.

   A winning teacher's every classroom entry,

   Becomes a prime piece of powered pageantry.

    P.Chandrasekaran.

   

The 'my moon' moment

Oh my Vikram and Pragyan, 

The vital wings of Chandrayan!

May be we are the fourth

For soft landing as if gently kissing the moon,

But the first to land near the South pole.

Thank you Vikram for not wavering 

Like some volatile humans and

Thank you Pragyan for roving, 

Without raving like some with a mood of madness.

Artificial intelligence is the apex propeller

Activating the process without letting

Any step mislead or stroll amiss.

From kilometer to kilometer,

Every downward move was a heart beat;

From horizontal to slanting posturing

Every altered move was a beat of the pulse.

The Indian Space Research Organization

Is synonymous of Intelligence,Strength,Resilience 

And Order, 

To meet success and failure with poise.

The cause of failure of Chandrayan 2

Perceived rightly and pushed out precisely,

Took Chandrayan 3 to the victory post 

Taking along with it,the months of concerted efforts

Of men of caliber with a do or die mindset.

Twenty Third August Two Thousand Twenty Three

Became the 'my moon day' for the ISRO crew

And for our entire beloved nation,whose men

Cried with pride and glory as "my moon day"

With their hearts throbbing much more than

While winning over a World Cup cricket match

P.Chandrasekaran 

எட்டாக்கனிகள்.

முட்டிடும் கன்றதன்

கிட்டிடும் பாலுக்கு

பசுமடி முடிவோ,

வசமுடன் மடிபற்றும்

கறப்பவன் கரமோ?

'இட்டார் பெரியோர்'

என்பதன் இலக்கணம்,

தட்டிப் பறிப்போர்

தாவி வலம்வர,

கைக்கெட்டும் கனியது

வாய்க்கெட்டா வரவோ,

ஏய்ப்போரின் தரவோ?

குட்டக்குட்டக் குனிதல்

பணிவின் பாரமோ

வலியின் வதமோ?

வட்டம் சிறிதோ

வான்வரைபெரிதோ

கட்டிய கோட்டைகள்

காட்டிடும் சேட்டைகள்!.

கொட்டிடும் மழையில்

கூரைகள் அழலாம்;

பாறைகள் அழுமோ?

வேறூன்றா மரங்களே

வீழ்ந்திடும் சாறையாய்!

எட்டி உதைக்கையிலும்

எழாமல் உதைப்பராம் 

எட்டாக் கனிகளையும் 

இருந்தே பறிப்போர்.

நட்டவர் நலிந்தனர்

கெட்டவர் பெருத்தனர்.

எட்டாக் கனிகள்

எட்டுத் திசையிலும்

ஏழையின் கவணுக்கு.

கிட்டாப் பாலுக்கு

முட்டிடும் கன்றுகள்

முன்னும்  பின்னும்!.

                  ப.சந்திரசேகரன்

Oh my fabulous Facebook and WhatsApp!

Oh,my fabulous Facebook.

How sociable you always look!.

But your younger brother WhatsApp

Is a sweet and serial,socio personal chap.

While you invite posts as a pleasing measure,

His posts forwarded, are a great pleasure.

His chats conflate both gossip and helpline,

To keep families and friends without whine

Unseen profiles around the world are widely active

On Facebook pages,with views and pictures attractive.

On shadow fighting mode,one can block friends as foes

Without letting wordy wars getting into unseemly blows.

While Facebook is a fit pastime,WhatsApp passes time,

In capsules of words and videos, as prime and mime.

One can afford to skip a day of the Facebook page visit

But not the WhatsApp, that sustains a day in good spirit.

P.Chandrasekaran.

Confidence or No Confidence?

Self-confidence reflects

What one believes in oneself.

No confidence refutes

What is believed in others.

The world is full of confidence tricksters.

Their speech is a sedative or a narrative

That lets others either sleep or believe.

Words may be just needles of a syringe

To bring others under their doctrine,

Or paddles of a boat, to sail to their defence.

Reasoning is the razor's edge for tricksters.

Ranting makes them rock and cause blisters.

Listening to them is an exercise in delusion.

Because they keep listeners' minds in dilution

An awakened mind raises the sudden alarm

To treat confidence tricks as a teacup's storm.

When force and thrust become a freeway drive,

The ears and the mind should resist to thrive.

Once the dynamics of the tricks are dispelled, 

No confidence move is viewed to be rightly held.

P. Chandrasekaran.

Dreams of permanence.

     Dreams of permanence

     Are dumped under

     Time's paper weight. 

     Once the weight is lifted

     The papers will fly,

     In the direction of the wind.

     The wind blows from God's bastion.

     The power of man is a punctured wheel.

     Where there is wear and tear,

     Where is permanence?

    The cry for permanence peters out

    With ageing and staging of death.

    The colours of mankind

    Like those of the rainbow,

    Cast their distinct mark 

    As ephemeral sparks of a glow worm,

    With its short-lived term.

   Permanence has its puckered face

   Battered by Time's hit and run ride.

   Still,dreams of permanence stay wide.

   P.Chandrasekaran.

    

     

     

யாத்திரைப் பதிவுகள்.

உப்புக்கு யாத்திரை 

தப்புகள் எதிர்த்தது.

செப்பியதோர் யாத்திரை 

இப்போதய தவறுகள்

எடுத்து முன்வைத்தது.

ஒப்புக்கு யாத்திரை

ஊர்போய் சேருமோ?

காந்தியின் பெயரின்

காந்தம் ஒருவரலாறு.

வரலாற்று விதைகள்

யாத்திரைப் பாதையை

வார்த்து வடிவமைக்கும்.

வெறுப்பினை வேரூன்றி

புறப்படும் யாத்திரை,

புதர்களில் பயணிக்கும்

அரவத்தின் கரவொலியே.

அகத்தில் அன்பேற்றி

அலைபாயும் யாத்திரையை

யுகங்கள் நினைவாக்கும்.

முகத்தில் கனலேற்றி

மூச்சினை நச்சாக்கி

முனைந்திடும் யாத்திரை

மூர்க்கமாய் முறைசிதைக்கும்.

யாத்திரை எளிதாம்

பாதங்கள் பறைசாற்ற!.

ஆத்திரம் வெல்லுமோ

ஆசைகள் உள்ளடக்கி?

யாத்திரை பதிவுகள்

இயந்திரக் கனவின்

பூத்திடா நகல்கள்.

ப.சந்திரசேகரன்

அலறல்கள்!

அலறலுக்கு சத்தமுண்டு;

சத்தத்திற்கு அர்த்தமுண்டு.

பஞ்சாங்கம் பார்த்து

அரசாங்கம் நடத்துவோர்க்கு,

இராப் பிச்சைக்காரனின்

ரண ஒலிகேட்காது.

பற்றியெரிவது வயிறோ

பாமரன் உயிரோ? 

அதைப்பற்றி அறிவது,

புத்தியோ லத்தியோ?

சத்தியம் துறந்தோர்க்கு

சாத்திரங்கள் துணையாமோ!.

இது துச்சாசனன் காலம்.

பச்சாதாபம் பார்ப்பதில்லை;

ஆடைகள் களைந்திடும்

அரக்கர்கள் மத்தியில்,

அலறிடும் குரல்கள்

பெண்மையோ,தாய்மையோ?

பெரும்பான்மைப் பாய்ச்சலில்,

சிறுபான்மைக் கரும்புகள்,

சிதைந்திடும் அலறலில்!.

அறமறியா அதிகாரம்

அடித்திடும் வெப்பத்தில்,

சுருண்டிடும் உடல்கள்.

நாடாளும் நடைமுறைகள்

கோடாரிக் கொம்பெடுக்க,

கேடாகும் மக்கள்நலம்.

உளறல்கள் பலவாகி

ஊரெரியும் கலவரத்தில்,

உறைந்திடும் அலறல்கள்.

காசிமட்டும் நன்றானால்,

தேசமெலாம் நன்றாமோ?

வந்தேபாரத் வண்டிவர,

நொந்தமக்கள் அலறல்கள்

எட்டுதிசை எட்டிடுமோ?

பட்டவலி பறந்திடுமோ?

ப.சந்திரசேகரன்.

The Manipur mess.

Violence zooms as the crudest shady lens,

To strip its victims,slapping good sense.

Ruckus does not breed without any root

Once spread,it grows many heads,to loot.

If one does not dress their thoughts well,

Undressing the weak,prospects rotten hell.

When men in power are subject to a mania

It pushes civic sense into a spell of insomnia.   

Democracy today is facing a dreaded disease;

Harms are let loose,to trouble the targets and tease.

Rule of law is triggered to break its  pet pattern 

To keep justice in the dark,blowing off its lantern.

Pick and parade bodies,is born of very cheap taste,

That reflects humanity as a heap of colossal waste.

P.Chandrasekaran.

The UCC at sight.

Oh my dear,dreaded,common civil code,

Can a country like India,ever you, afford?

A common code is good,so long it is 'civil'

What if,the code transforms into a devil?.

Law of any land is said to be common to all

But sometimes,laws turn uncommon,for a fall.

Prejudices of governance perpetuate injustice

Letting law experts question,what justice is.

Many laws exist here to protect citizens'rights;

But with latent flaws in verdicts,justice bites.

In the gist of justice,fairness at all levels should prevail;

With no discrimination among people,no laws fail.

Unless there is well established faith in uniformity,

Uniform civil code is bound to lose its range of legality.

P.Chandrasekaran.

The all-time life-coach

The all-time life-coach,has a mix up of

Reserved passengers and ticketless travellers.

But what is sure for them both,

Is the bundle of unreserved course of events.

When survival threats strike all alike,

Only the tone and volume of threats differ,

Like that of rap songs and the rocks.

Romance flies like colourful kites,

But gets entangled in live wires of caste and creed.

Wealth sees its meteoric rise and mind chilling fall.

Health,which is in its pink,dramatically pales.

Youth mocks at ageing;but ageing laments youth.

Game courts,food and law courts,are stop overs,

For the multi coach drives of life,on tactless tracks.

Life's scapegoats are designed by human motives.

But man cannot shuffle God's will,through his votives.

From baby showers to'funky funerals',life's journey,

Is a ceremony of all kinds,certified in terms of money.

P.Chandrasekaran.

நன்மையோ,உண்மையோ?

நன்மையைத் தேடவோ

உண்மையைத் தேடவோ?

உண்மையைத் தேடுதல் 

நன்மைகள் பயக்குமோ?

நன்மையைத் தேடுத‌ல் 

உண்மைகள் படைக்குமோ?

அண்மையின் காட்சிகள்

உண்மையைக் கூறுமோ?

கண்மை வரைந்திட 

காட்சிகள் மாறுமோ?

காட்சிகள் மாறிடின்

கண்ணிமை தாங்குமோ?

பெண்மையும் ஆண்மையும்

பகிர்ந்திடும் வாழ்வினில்

பன்மையோ ஒருமையோ,

படர்ந்திடும் நன்மைகள்?

நன்மைகள் படர்ந்திட

உண்மைகள் உரைக்குமோ?

உரைத்திடும் உண்மைகள்

உலகமய மாகுமோ?

ப.சந்திரசேகரன்.

நூறுவகைக் காதல் கண்ட நூற்றாண்டுத் தலைமை.

நூறுவகை காதல் கண்ட

நூற்றாண்டுத் தலைமைக்கு,

தமிழ்மீது காதல்வர

தரணியே திளைத்தது.

முத்தமிழின் முகப்புகளும்

முறுக்கேறி முந்தியது.

தமிழ்மண்ணில் காதல்வர,

தமிழ்நாடே செழித்தது.

மகளிரின் மாண்புதன்னை

மனசார அரவணைக்க,

மகளிர்தம் முன்னேற்றம்

மாசற்று மலர்ந்தது.

திருநங்கை பெயர்முளைக்க

பாலினம் பலெவல்லாம்

பண்பறைக்குள் படர்ந்தது.

சமத்துவத்தில் காதலால்

சமூகம் ஒன்றிணைய

சமத்துவபுரம் ஈன்றது.

உழவர்கள் தோளிணைந்து

ஏரிழுக்கும் காதலால்

உழவர்தம் சந்தைகள்

ஊரெல்லாம் பெருகியது.

கல்வியின்பால் காதலால்

சூரிய வெளிச்சமென

சுடர்விட்டுப் பள்ளிகள்,

தேரெனச் சுற்றிநின்று

பூரிப்பைக் புகுத்தியது.

பழுத்ததோர் எழுதுகோலை

பரவசமாய்க் காதலிக்க

எழுத்துக்கள் அனைத்துமே

அழுத்தமாய் காவியங்கள்

ஆர்ப்பரிக்கப் படைத்தது..

வள்ளுவனைக் காதலிக்க

வாழ்வின் முப்பாலும்

தப்பாமல் பொருள்விளக்கி

தனிச்சவை தந்தது.

சகோதரம் காதலிக்க, 

சமத்துவத்தை,சுதந்திரத்தை,

இமையிரண்டாய் களமிறக்கி

கூட்டணியாய் அரசியலில்,

கோபுரம் கட்டியது.

நூறுவகை காதல்கண்ட

நூற்றாண்டுத் தலைமையினை,

காற்றனெ சுவாசிக்க

காத்திருப்பர் காலமெல்லாம்,

ஆற்றுப் பெருக்கெடுத்த

ஆற்றல்மிகு மனிதரெல்லாம்!.

ப.சந்திரசேகரன். 

அட்டைக் கத்திகளும் ஆகாசப்புளுகுகளும்

புதிய கட்டிடமொன்று

பரணியில் பழைய ஓலைகளை

பரபரப்பாய்த் தேடுகிறது.

பிட்டுக் கதைகளை இட்டுக் கட்டி

அட்டைக் கத்திகளின்

ஆகாசப் புளுகுகளை

ஆளுக்கொரு வாயில்

அவசர அவசரமாய்த் திணிக்கிறது.

பாரம்பரியப் பெருமை கொண்ட

பழைய கட்டிடத்தின் 

ஊருணி உறைந்திருக்க

பாராளுமன்றம் இங்கே

'பார்' ஆளும் மன்றமென

அசைபோடும் வாய்கள்

பொய்ப்பசைத் தடவி 

புதுச்செய்தி அனுப்புகிறது.

சங்குகள் பலமுழங்க

செங்கோல் வருகையிலே,

எந்தமடம் எடுத்துவர,

எனும்குழப்பக் குரல்களில்

சரித்திரச் சான்றுகளும்

சாசன நடைமுறையும்

சமூகக் கடமைகளும்

சரிவைக் காணுகின்றன.

பிரம்மாண்டப் புதுமையில்

வரலாற்றின் பிரம்மாண்டம்

வாய்க்கரிசி தேடுகிறது.

ப.சந்திரசேகரன்.

Oh,the Seasons !

Spring strikes us with pollen;

Summer shoots up blisters;

Autumn shakes the bottom;

Winter chills each one's breath.

Politics has its own seasons.

It springs a surge of surprises.

With hand in hand as comrades,

People fight together,to win elections.

Once they win,they raise the heat

Like Summer,boiling for positions; 

Those who happily shook hands before,

Begin to shake,each other's base and space, 

Rivals wreck them by raising the rift

To cause a shift of power in their favour.

Backstabs chill and choke the breath,

Like brutal winter breaking the neck.

But 'seasoned' leaders win the game of power,

As they bravely fought all seasons,hour to hour.

P.Chandrasekaran 

கதிரவனுக்கு ஏது காலாவதி?

 "கிழக்கு வெளுத்ததடி 

கீழ்வானம் சிவந்ததடி

கதிரவன் வரவு கண்டு 

கமல முகம் மலர்ந்ததடி" 

  எனும் 'அவன் பித்தனா'திரைப்பட பாடல் வரிகள்  சிலநேரம் என் நினைவுக்கு வருகையில்,இங்கே ஒரு தாமரை கட்சி, உதயசூரியன் கட்சியைக்  கண்டு சகித்துக் கொள்ள முடியாமல் இருக்கிறதே என்ற நகைப்புச் சிந்தனையும் கூடவே வரும்.

  உதய சூரியனின் வெப்பம் கூடக்கூட,அதன் முகம் கண்டு மலர்ந்த தாமரைக்கு,சங்கடம் கூடுகிறது.இதில் பிரச்சனை,கதிரவனின் வெப்பத்தில் இல்லை; குளம் ஒன்றே பெரி தென நினைக்கும் தாமரை,நீர் மட்டுமே வாழ்க்கையில்லை,நெருப்பும் நிறைந்ததே வாழ்க்கை எனும் மாற்று நிலைப்பாட்டினை ஒப்புக்கொள்ள மறுப்பதே,நாட்டின் பல பிரச்சனைகளுக்கும் காரணமாகிறது.

   வானம்,காற்று,நீர்,நெருப்பு,அத்தனையும் புவியின் யதார்த்தங்கள்.இதில் நீரில் மலரும் தாமரை,நீர் மட்டுமே பிரதானம்,இதர அனைத்தமே தனக்குக் கீழ் என்று கருதம் பாணியில்,சிலர் தங்களதுசித்தாந்தம் மட்டுமே முதன்மை என்றும்,மற்றவைக்கு இங்கே இடமில்லை என்றும் கெடுவழிக் கொள்கை பரப்புகையில், கண்ணதாசனின் 'கறுப்புப்பணம்'திரைப் படத்தின், 

"இருட்டில் மறைந்து கொள்ள விளக்கணைப்பார் 

சிலர்,கிணற்றில் இருந்துகொண்டே உலகளப்பார்"

எனும் ஒப்பற்ற வரிகளில் உண்மையைக் காணமுடிகிறது. 

    இதுபோன்ற மடமை மன நிலையில் ஊறிப் போனவர்கள்,எதிர் தரப்பு இயக்கத் தின் கொள்கையும் கோட்பாடும்,காலாவதி யானதாக நினைப்பதும் பேசுவதும்,குறுகிய மனப்போக்கல்லாது வேறு என்னவாக இருக்கமுடியும்?.    

   இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் மாண்பு,மொழிவாரி மாநிலங்களின் கூட்டாட்சித் தத்துவத்தில் அடங்கியிருக் கையில்,'ஒரே நாடு,ஒரே கட்சி,ஒரே தேர்தல் ஒரே மொழி,ஒரே மதம்'எனும் முழக்கங் களில்,முதலாவதைத்தவிர மற்ற அனைத்துமே பிரிவினை வாதத்தின் முகக்கவசங்களாகின்றன!முகக்கவசம், நோய்க்கு எதிரானதாக இருக்கவேண்டுமே யன்றி,நோயின் காரணியாக இருக்கக் கூடாது.

   கூட்டாட்சி நடைமுறையில் இயங்கும் ஒவ்வொரு மாடலுக்கும்,அந்த மாநிலத்தை ஆள்வதற்கென மக்களால் தேர்ந்தெடுக் கப்பட்ட ஆளும் கட்சியே தனக்கு உகந்த மாடலை உருவாக்குகின்றது.அந்தவகை யில் தமிழ்நாட்டு மக்களால் தேர்ந்தெடுக் கப்பட்ட அரசு,பெருமையுடன் உருவாக்கிய மாடலே திராவிட மாடல். 

   சுயமரியாதையை யாரிடமும் அடகு வைக்காத,கொள்கையினை மாற்றுக் கொள்கைக்கு விட்டுக்கொடுக்காத, சமத்துவம் பேணலை தார்மீகக் கடமை யாகக் கொண்டுள்ள,ஒரு மாடல் எப்படி காலாவதியாகமுடியும்? திராவிடத்தின் பெயரால் மக்களின் நம்பிக்கைக்கு பாத்திரமாக தேர்ந்தடுக்கப்பட்ட எவரும், அவர் ஒரு முதல்வராகவோ  அல்லது அமைச்சராகவோ இருக்கும் பட்சத்தில், அடிமை சாசனம் எழுதிக்கொடுப்பாரே யானால் அவர்கள் மக்களின் நம்பிக்கை துரோகிகள் ஆகின்றனர்.

  அப்படிப்பட்ட இழிச்செயலை பதவிக்காக ஒரு சிலர் முன்பு செய்திருந்தால்,அதனை எல்லோரும் செய்யவேண்டும் என எதிர் பார்ப்பதும்,அதற்கென ரகசியமான சாணக்கிய தந்திரங்களை மேற்கொள்வ தும்,அடிமைச்சங்கிலியின் ஆர்ப்பாட்டமே!எப்பொழுதெல்லாம் ஜனநாயகம் சர்வாதி காரத்தை முன்னிறுத்தி சமத்துவத்திற்கு சவக்குழி தோன்றுகிறதோ,அப்போதெல் லாம் ஜனநாயகம்,தனக்கான சாவு மணி யையும் அடித்துக்கொள்கிறது 

   கடந்த இரண்டு ஆண்டுகளாக தமிழ் நாட்டை ஆளும்,திராவிட முன்னைற்றக் கழகத்தின் அரசாளும் நடை முறைகள், சமூக நலனை அட்டவணையாக்கி, நாகரீகமான செயல்பாடுகளால் அதனை சாதனைகளாக்கி,பலரால் பாராட்டும் வண்ணம் பலம் பெற்றிருக்கின்றன. மதவாதமும் சந்தர்பவாதமும் இல்லாத பலரின் கூட்டணிக்குரல்கள் ஒலித்திட, கடந்த ஆட்சியின் சில அழுக்குச்சுவடுகள் அழிக்கப் பட்டு வருகின்றன.

   மகளிர் மற்றும் மாணவியர் நலன் பேணல், பள்ளிச்சிறார் காலைச் சிற்றுண்டி,'நான் முதல்வன்'சிந்தனைக் கிளர்ச்சி,மக்களைத் தேடி மருத்துவம்,கல்வி,மற்றும் தொழில் முன்னேற்றம்,கட்டமைப்பு விரிவாக்கம், என்று எல்லாவகையிலும் அமைதியும் பொறுப் புணர்வும் நிரம்பப் பெற்ற அரசாக,திராவிட மாடல் அரசு செயல்பட்டு வருகிறது.எந்த அளவு உச்ச பட்ச உழைப்பை மாநிலத்திற்கு அளிக்க முடியோ அந்த வகையில் மக்கள் குறைகளைத் தேடிச் செல்லும் முதல்வராய் இன்றைய தமிழ் நாட்டு முதல்வர்,கடமை யாற்றிக்கொண்டி ருக்கிறார்.இந்த உண்மை நிலையினை  உணராதோர்,இன்று தமிழ் நாட்டில் மிகக் குறைவே.

   ஆர்ப்பாட்டமில்லாமல் ஆட்சி நகர்கையில் மக்களுக்காக மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப் பட்ட அரசின் முக்கிய தீர்மானங்கள் பலவும், கொள்கைகளால் முரண்பட்ட, அதிகார பலம் மிக்கவர் என்று கருதும் ஒரு சில தனி நபர் களால் கிடப்பில் போடப்பட்டு,மக்களாட்சி நடை முறைகள் பின்னுக்கு தள்ளப்படு கின்றன. இதோடு நில்லாமல்,மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அரசின் கொள்கை மாடல்,காலாவதியாகிவிட்டது என்று கூறுவது,ஆளும் அரசை மட்டுமல்லாது, அந்த அரசை தேர்ந்தெடுத்த மக்களின் உணர்வுகளையும் கொச்சைப்படுத்தி, காயப்படுத்துகிறது.

 இந்த அறைவேக்காட்டு அறைகூவல்களை திராவிடம் + மாடல் என்று இரண்டாகப் பிரித்து " 'காலாவதி' என்று சொன்னவர், மாடலைத்தான் சொன்னார்;திராவிடத்தை அல்ல"என்று சில வலதுசாரி விமர்சகர்கள் விளக்கம் கூறுவது,மேலும் நகைச்சுவையா கிறது. திராவிடம் இல்லாமல் எங்கிருந்து வந்ததாம் அதன் மாடல்?.இது போன்ற சித்து விளையாட்டுக்கள் வலதுசாரிகளுக்கு மட்டுமே கை வந்த கலை.

   அத்துமீறி சீண்டப்படுகையில்,அமைதி கூட பன்மடங்கு சீற்றம் பெற்று,நாட்டின் பன் முகத் தன்மையிலும் கூட்டாட்சி கோட்பாடு களிலும் ஊறிப்போன சமத்துவ,சமதர்ம, சுயமரியாதை ஊற்றுகளை,பேரலைகளாகி, சர்வாதிகார சூழ்ச்சிகளை கரைத்து காலாவதி ஆக்கிவிடும் என்பதே,வரலாறு புகட்டும் பாடம்.

  காலம் வென்ற, திராவிடம் எனும் இயக்கம், 'மாடல்'எனும் சொல்லை மட்டுமே இன்று தத்தெடுத்திருக்கிறது.ஆனால் திராவிடம் என்பது ஒரு இனமல்ல. அது மனித சமூகத் தின் சமத்துவ கூட்டமைப்பு.அதற்கு மதமோ சாதியோ இல்லை.அதற்கு ஒட்டு மொத்த மனிதமே,மனித முன்னேற்றமே இலக்கு. இந்த இலக்கிற்கு காலவரையரையில்லை. இந்த இலக்கு ஒருபோதும் காலாவதியாகப் போவதுமில்லை.

ப.சந்திரசேகரன்.

   

Ease the Past

When the past badly pricks the present 

The present sadly suffers for the past.

If memory stays as the muck of the mind,

The smelly past stinks through the  present.

The fragrance of the past is just a fable.

But fables delight the mind more than facts.

Each memory of past facts needs a Covid test,

To stall the past,as a pandemic of the present.

Forgetting is an easier word to say than to skip.

Without forgetting no one can forgive the past.

The characters that hurt our minds turn monsters

Tearing the peace of our mind into invisible pieces.

The winnable way to find traces of peace for now,

Is to draw a few stop overs of the past for a parade.

Pick out a few pleasant notes of events from memory,

To  reconcile with the past,for a mind- easing cover story.

P.Chandrasekaran

 

தொழிலும் தெய்வமும்

(உழைப்போர் உயரட்டும்.)

≈=====≈======≈======≈=====≈

செய்யும் தொழிலே தெய்வம் என்றால்,

தொழுதிடும் தெய்வம் தொழிலென் றாகுமோ?

பெய்திடும் மழையே பெரிதொரு தொழிலாய்,

பூமியில் பசுமைப் புரட்சிகள் விதைக்கும்.

கொய்திடும் நிலத்தில் கூறுகள் அமைத்து,

கூடுதல் பசுமை,படைப்பதே தொழிலாம்.

'மெய்வருத்தக் கூலி'முயற்சிகள் தருமோ?

மேதினப் புகழ்ச்சி போக்குமோ அயர்ச்சி?

உழைக்கும் நேரம் உருப்படி ஆக்கலும்,

உருப்படி உழைப்பு,ஊதியம் பெறுதலும்,

வழக்குகள் இல்லா வரையறை கணக்கில்,

நெருப்பினில் நீரை இறைப்பது போலாம்.

விழித்திரை காணும் வெளிப்படை விதிகள்,

பெருக்குமே உழைப்பு,ஆற்றல் போற்றலில்.

ப.சந்திரசேகரன். 

அமரர்,பேராசிரியர் திரு.மூ.பொன்னம்பலம் அவர்களின் நினைவுத் துளிகள்.

 

    ஜூலை இரண்டு,1970;விரிவுரையாளர் நியனமத்திற்கான நேர்க்காணல்; பொன்மலையிலிருந்து புத்தனாம்பட்டிக்கு வழி அறியாமல் துறையூர் சுற்றி தாமதமாக சென்றடைகிறேன்.உள்ளே அழைக்கிறார் முதல்வர்.சான்றிதழ்கள் பரிசோதனை! பின்னர் ஓரிரண்டு கேள்விகள்."The appointment of lecturer was over this morning itself.One Mr.R.Jenardhanam was appointed" என்கிறார்."Thank you Sir" எனக்கூறி நான் இருக்கையிலிருந்து எழுகிறேன்."No.No Please sit down.There is one vacancy for tutorship.I will make it as Lecturer and appoint you" என்று கூறி தனது அலுவலக உதவி யாளர் திரு.நடேச பிள்ளையை  அழைத்து, கல்லூரி அலுவலக மேலாளர் [பின்னர் அலுவலக கண்காணிப்பாளர் என்று மாற்றப்பட்டது }திரு N.துரைராஜனை வரச்சொல்கிறார்.அவரிடம் நியமன ஆணை தயாரிக்கச் சொல்லி எனக்கு வழங்குகிறார்.

  ஓருசில நிமிடங்களில்,ஒரே பார்வையில் நடந்து முடிந்தது,எனது விவிவுரையாளர் பதவி நியமனம். அந்த சில நிமிடங்களில்  அவர் மன ஓட்டம் என்னவாகியிருக்கும் என்பதை அவரே அறிவார்.அதே ஆண்டு என்னை கல்லூரி மாணவர் விடுதியின் மாணவர் ஒழுங்கு நிலை பராமரிப்பவர் களில் (Proctors) ஒரு வராக நியமித்து கல்லூரி விடுதியில் தங்கச் சொல்கிறார். அவ்வப்போது அவர் விடுதிக்கு வரும்போது உடல் ஆரோக்கியம் பேணுமாறும்,இரவில் பால் அருந்துமாறும் கூறிச்செல்வார்.

   அந்தஆண்டு கல்லூரி மாணவர் மன்ற திறப்புவிழா கூட்டத்திற்கு ஒரு சிறப்பு விருந்தினரை ஏற்பாடு செய்யுமாறு என்னை திருச்சிக்கு அனுப்புகிறார்.நானும், உறுமு தனலட்சுமி கல்லூரியின் அன்றைய முதல்வரும் எனது ஆசிரியருமான பேராசிரியர் திரு சி.எஸ் கமலபதி அவர்களை அழைக்க,அவர் மறுத்துவிட, பிறகு திரு.பொன்னம்பலம் அவர்களின் அனுமதியை தொலைபேசியில் பெற்று, அதே நாள்,பெரியார்  ஈ.வே.ரா கல்லூரியின் அன்றைய முதல்வர் திரு ஆளுடையா பிள்ளை அவர்களிடம் வேண்டுகோள் விடுக்க அவரும் ஒப்புக்கொள்கிறார்.  

   அந்த கல்வி ஆண்டு இறுதியில் ஒருநாள், கல்லணைக்கு சுற்றுலா செல்கிறோம். அங்கு மதிய உணவு முடிந்த பிறகு யாரோ ஒருவர் நான் நன்றாகப் பாடுவேன் எனக்கூற,சுமாராகக்கூவும் என்னை பாடச்சொல்கிறார்.நானும் அந்த ஆண்டு வெளிவந்த 'எங்கிருந்தோ வந்தாள்' திரைப்படத்தில் டி.எம்.எஸ் பாடிய,"ஒரே பாடல் உன்னை அழைக்கும்"என்ற பாடலைப் பாடுகிறேன் .பாடலை தன் தொடையில் தாளம்தட்டி ரசித்து,என்னை வெகுவாகப் பாராட்டுகிறார்   

  அடுத்த ஆண்டு மாணவர் சேர்க்கை சற்று குறைகிறது.என்னை அழைத்து வேறு கல்லூரியில் வேலை தேடச் சொல்கிறார். ஆனால் அதிஷ்டவசமாக,எனது சீனியர் திரு ஆர் ஜெனார்த்தனம் அரசு கல்லூரியில் சேர,என்னை அழைத்து மகிழ்ச்சியுடன்'God is great' எனச் சொல்லி இரண்டாம் ஆண்டு நியமன ஆணை வழங்குகிறார்.

  எனது திருமணத்திற்கு தம்பதி சமேதிரராய் வந்து வாழ்த்தி,பிறகு  துறையூருக்கு அருகே ஒரு கிராமத்தில் நடந்த ஒரு திருமண  நிகழ்ச்சியில் நாங்கள் சந்திக்கையில்,எனது எட்டுமாத ஆண் குழந்தையை கையில் வாங்கி,சில மணித்துளிகள் தூக்கிவைத்து,"எங்கள் கிரீன் கார்டனுக்கு இதுபோல் ஒரு குழந்தை எங்களுக்கு  பேரனாய் வேண்டும்" என்கிறார்.

   காலம் செல்ல செல்ல ஆசிரியர் சங்க போராட்டக்களமும் எதிர் வினைச் செயல் பாடுகளும்,எங்களுக்கிடையே,(வேறு பல ஆசிரியர்களுக்கும் நடந்தது போல) பாலம் தகர்த்து ஒரு கனத்த இடைவெளியை தோற்றுவித்தன.இருப்பினும்,ஒரு நீண்ட போராட்ட காலம் முடிந்து,இழந்த வேலை நாட்களை ஈடு செய்வது குறித்து நானும் பேராசிரியர் திரு.வி.கிருஷ்ணகுமாரும் முதல்வர்,பேராசிரியர் திரு பொன்னம்பலம் அவர்களை அவரது அலுவலகஅறையில் சந்திக்கையில்,"நீண்ட கால வேலையை குறுகிய காலத்தில் முடிப்பது,பேராசிரியர் சந்திரசேகரன் போன்றோரால் முடியாது. அவர் மாணவர்கள் ஒருபகுதியை புரிந்துகொண்டால் மட்டுமே அடுத்த பகுதிக்குச் செல்வார்"என்று கூறிட என் நெஞ்சம் நெகிழ்ந்தது.

  எத்தனை எதிர்த்தும் என் பணியாற்றல் மீது  இத்தனை வலுவான  மதிப்பீடா? அவரை எதிர்த்து போராடும் ஒவ்வொவொரு காலக்கட்டத்திலும் மலையென மனபலம் கொண்ட ஒருவரிடம் மோதுகிறோமே,விளைவு என்னவாக இருக்கும் என்றொரு அச்சமும், நெஞ்சுரம் நிரம்பப்பெற்ற ஒரு நபருடன் தான் மோதுகிறோம் என்னும் பெருமிதமும், எனக்குமட்டுமல்லாது என்னைப்போல் அவரை எதிர்த்து நின்ற ஒவ்வொரு ஆசியிரருக்கும்,அலுவலருக்கும் இருந்திருக்கும் என்பதில் எள்ளளவும் அய்யமில்லை.

   பணியிலிருந்து ஓய்வு பெரும் நாளன்று என் மகனுடன் சென்று நான் அவரை சந்திக்கிறேன்."Take your father to the US.Take care of him"என்று என் மகனிடம் கூறுகிறார்.ஓய்வூதியம் பெறத்தொடங்கிய பின்னர்,ஒரு சில ஆண்டுகள் அவருக்கு கடிதமும் புத்தாண்டு வாழ்த்துக்களும்  அனுப்பியிருக்கிறேன்.ஓய்வுபெற்ற சில நாட்களில் ஓமாந்தூரில் அவருக்கு மிகவும் நெருங்கிய உறவினர் இல்லத்தில் ஒரு பெரிய காரியத்தில் அவரை சந்திக்கையில்,'ஓய்வுபெற்ற பின்னரும் வந்திருக்கிறீர்களே'' என்று நெகிழ்ந்தார்.

    ஒரு சில ஆண்டுகள் கழித்து எனது நண்பர் முனைவர் திரு டி. பாலசுப்ரமணியத்தின் மூத்த மகள் திருமணத்தில் திரு.பொன்னம்பலம் அவர்களுடன் அருகே அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருக்கையில் அவர் அடிக்கடி என் கனவில் வருவதை குறிப் பிட்டேன்.சிரித்தார்.வயது ஆகிவிட்டதால் எனது கடிதங்களுக்கும் புத்தாண்டு வாழ்த்துக்களுக்கும்,தன் கைப்பட கடிதம் எழுத இயலாமைக்கு வருந்தினார். 

  இதற்கிடையே கல்லூரி நிறுவனத்தந்தை பெருமைமிகு மூக்கப்பிள்ளை அவர்களின் வாழ்கைப்புத்தகத்தை,அமெரிக்காவில் வாழும் முனைவர்  தங்கவேலு  என்பவர் எழுத இருப்பதாகவும்,அதற்கு என்னை ஆங்கில மொழியூட்டம் செய்து தருமாறும் பணித்தார்.ஆறுமாதத்திற்குமேல் திரு. தங்கவேலு அவர்களுடன் இணைந்து உருவாக்கிய அந்த நூல்,அமெரிக்க பதிப்பக விதிகள் உள்ளடக்கிய பிரச்சனைகள் காரணமாக வெளிவரவில்லை என்று அறிய நேர்ந்தது. 

   இறுதியாக நான் திரு.பொன்னம்பலம் அவர்களை சந்தித்தது,அவரது எண்பதாம் பிறந்த நாள் முடிந்து ஒரு சில மாதங்களில் அவரது இல்லத்தில்!."தீர்க்காயுசா இருங்க" என்று வாழ்த்தினார்.அவருடன் மிகவும் நெருங்கி பின்னர் விலகி நின்ற ஒரு சில ஆசிரிய நண்பர்களில் நானும் ஒருவன். ஆனால்,எங்களுக்கிடையே  ஏதோ  ஒரு இனம்புரியா ஆழ்ந்த உணர்வுப்பாலம் இருந்ததாகவே நான் அவ்வப்போது நினைத்திருக்கிறேன்.அவர் என்னைப் பற்றி என்ன வெல்லாம் நினைத்திருப் பாரோ!ஆழ் கடலல்லவா,அவர் மனம்!. இப்போது பலரின் நினைவுக்கதவுகளை தட்டி எழுப்பி,அவர் உறங்கிக்கொண்டிருக் கிறார்.

 ஓம் ஷாந்தி! ஆமென்!ஹே அல்லாஹ்!புத்தம் சரணம் கச்சாமி! தம்மம் சரணம் கச்சாமி;சங்கம் சரணம் கச்சாமி!         

ப.சந்திரசேகரன்.     

ஒழுக்கத்தின் மறுபக்கம் சனாதனமா?

 

   என்னுடைய பன்னிரெண்டு வயதில் ஒருமுறை,எனது தந்தையாருடன் ரயிலில் பயணம் செய்கையில்,அவருடைய நண்பரும்,அந்த நண்பரின் என்னைக் காட்டிலும் இளைய மகனும்,உடனிருந் தனர்.ஒரு ரயில் நிலையத்தில் தாகம் என்று கூறிய எனக்கு ஒரு குளிர்பான பாட்டில் வாங்கித்தந்து,அதை அச்சிறுவனுடனும்  பகிரச்சொன்னார் என் தந்தை.நான் தாகத்தில் அப்பானத்தை முழுமையாகக் குடித்துவிட,அதைக்கண்ட என் தகப்பனார் அச்சிறுவனுக்கு வேறொரு பாட்டில் குளிர் பானம் வாங்கிக்கொடுத்து,என்னிடம், மற்றவருடன் பகிர்ந்துண்ணும் பழக்கத்தின் முக்கியத் துவத்தை உணர்த்தி,என்னை கடிந்து கொண்டார்.     

    பின்னர்,எனது பதினான்கு வயதில் நாங்கள் வசித்த ரயில்வே காலனி ஓட்டு வீட்டின் விட்டதில் காணப்பட்ட,சிட்டுக் குருவியின் கூட்டினை நான் கலைக்கப் போக,"டேய் அத ஏண்டா கலைச்சே? ஒரு உயிரினத்தை வதை பண்றியே!"எனக்  கூறி 'சொட்டேல்' என்று செவிட்டில் அறைந்தார் என் தந்தை.இவை இரண்டுமே என் வாழ்க்கைப்பாதையின் ஒழுக்கப்பாடங் களாக அமைந்தன.இவ்விரண்டு ஒழுக்க மூட்டும் அனுபவங்களில் சனாதனம் இருந்ததோ இல்லையோ,அது என் தந்தைக் கும் தெரியாது;எனக்கும் தெரியாது.அது பற்றி எனக்கு கவலையும் இல்லை.

   இந்த விரிந்த விசாலமான உலகத்தில் எத்தனை நிறம் கொண்ட மனிதர்கள் ! உலகின் எல்லா நாடுகளிலும் ஒழுக்கம் நிறைந்தோர் உண்டு.மதமும் மொழியும் வேறுபட்ட மனிதரிடையே,ஒழுக்கம் என்பது உள்ளத்தில் உள்ளூறி,உணர்வுகளையும் சிந்தனையையும் திரட்டி வைத்து,சொற் களால்,செயல்களால்,ஒரு மனிதர் எப்படிப் பட்டவர் என்பதை அடையாளம் காட்டுகிறது. பழக்கவழக்கங்களும் கற்ற கல்வியும் சேர்ந்து,சாதி மதங்களுக்கப்பாற்பட்டு, நல்லதையும் தீயதையும் பிரித்துப் பார்க்கச் செய்வதே,வாழ்வியலாகும்.நல்லவர்கள் நெஞ்சில் குடியேறும் இறைவன் எனும் மன மகிமை,கருவறையையும்,தன் மூல இருக்கையையும் கடந்து,நல்லவர்களுடன் சங்கமித்து,நன்மையின் ஒளியாகிறது. அந்த ஒளிக்கு சாதி,மத,மொழியில்லை. அது ஒரு பளிச்சிடும் பரவசம்.நன்மையின் மேடையில் நர்த்தனமாடி மெய்சிலிர்க்கச் செய்வதே இறைவன் எனும் உணர்வின் இயல்பு.

   என்னுடைய நெருங்கிய நண்பர்களில் ஒருவருக்கும் எனக்குமிடையே,எனது ஒரு சிறிய வீட்டு மனைக்கான விற்பனை ஒப்பந்தம்,வாக்கு ரீதியாக நடைபெற்று, நான் அவரிடம்,எங்கள் இருவருக்கும் இசைந்த,அந்த மனைக்கான தொகை யினை கடந்த நூற்றாண்டு எண்பதுகளில் பெற்றுக்கொள்கிறேன்.அதை அவர் தொண்ணூறுகளில் இன்னொருவருக்கு எட்டு மடங்கு விலைக்கு கிரயம் செய்கி றார்.நான் சார் பதிவாளர் அலுவலகம்  சென்று,அந்த விற்பனை ஆவணத்தில் கையெழுத்திடுகிறேன்.அவர் அந்த கிரய வித்தியாசத் தொகையில் ஐந்து விழுக் காட்டினை,என்னுடன் பகிர்கிறார்.அவர் என்மீது வைத்திருந்த மித மிஞ்சிய நம்பிக்கைக்கும்,அந்த நம்பிக்கை கெடாமல் பார்த்துக்கொண்ட எனக்குமிடையே நிலவிய ஒழுக்கக் கதிர்வீச்சின் அளவு கோல் என்ன?அதை கற்றுத்தந்தது சனாதனமா?அது பற்றி எனக்குத் தெரி யாது.தெரியவேண்டிய அவசியமுமில்லை. இதிலும் அந்த நண்பர்,ஒரு இஸ்லாமியர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

    எனது சொந்த அனுபவங்களில் மூன்றை மட்டுமே  இங்கே குறிப்பிட்டேன். இன்னும் பல இருக்கக்கூடும்.இதுபோல் ஒவ்வொரு வர் வாழ்விலும் வேரூன்றிய அனுபவங்கள் வாழ்க்கை எனும் இலக்கியத்தில்,கவிதை களாய்,சிறுகதைகளாய்,புதினங்களாய், கட்டுரைகளாய்,நாடகங்களாய்,தினப்பக் கங்களை உள்ளடக்கி காப்பியங்கள் படைப்பதை,சம்பந்தப்பட்டோர் அறிவர். ஒழுக்கத்திற்கு சாதியில்லை;மதமில்லை. அவரவர் மனதின் அழுக்குகளை சுத்தம் செய்யும் நேரத்தில்,ஒவ்வொரு மனிதரும் சூத்திரரே.

   வயிற்றுப் பசிபோக்கும் உணவும்,மானம் காக்கும் உடையும்,மூளையினை மூலைக் குள் முடங்கச்செய்யா கல்வியும்,எல்லோர்க் கும் கிடைக்கச் செய்வதில்,மதத்தினைக் கடந்து முந்தி நின்று,அரசாளும் ஆற்றலே, மனிதம் தழைக்கச் செய்யும். நன்னூல், ஆத்திச்சூடி,கொன்றை வேந்தன், திருக்குறள்,நாலடியார் மற்றும் பல நெறியியல் நூல்கள் நிரம்பிய வற்றா நதி யாம்,தமிழ் மொழி!.வாழ்க்கையின் வரம்பினுள் ஒழுக்கம் ஒரு வீச்சு;அல்லது உரைகல்.அதற்கு ஒவ்வொரு மனிதரின் உள்ளமே ஊற்று.

  மண்ணில் வாழும் ஒவ்வொரு மனிதரும் யாரோ ஒருவரால், அல்லது சிலரால் ஈர்க்கப்படுகின்றனர். இப்படி ஈர்க்கப்பட்ட பலரும் வேறொரு நபரையோ,அல்லது சிலரையோ,ஈர்க்கின்றனர்.இந்த ஈர்ப்பே, ஈர்ப்பவரின் குணம் அனுசரித்து, நன்மை தீமையாகிறது. ஈர்ப்புக்குள் அடங்கிய பலரும் வார்ப்புகளாகி,சமூகம் என்றாகின் றனர்.அவர்கள் மேடையேறி சனாதனப் பாடமோ, வேறு மதப்பாடங்களோ நடத்துவ தில்லை.அப்படி நடத்தினால் மட்டுமே, ஒழுக்கம் என்பது உயரப்போவதுமில்லை. அன்றாட காலக் கடலில் மனிதர்கள் நல்லவர்களாய், தீயவர்களாய் கரைகின் றனர்.நல்லொழுக்கம் பேணுவோர்க்கு, 

ஒழுக்கம் விழுப்பந்  தரலான் 

ஒழுக்கம் உயிரினும் ஓம்பப் படும் 

  எனும் வள்ளுவர் வாக்கு,அவர்கள் அறிந்தும் அறியாமலும்,அவர்களை வழி நடத்துகிறது எனும் கருத்தியலையும் மறுப்பதற்கில்லை.

ப.சந்திரசேகரன்.             

          

திருநாள் மேடைகள்

(இனிய தமிழ் புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்.)

அன்பைக் கூட்டி,அறிவால் வகுத்து,

பண்பைப் பெருக்கி,பகைமை கழித்தலே,

படிப்பினை மிஞ்சிய பழம்பெரும் கணக்காம்.

கிடைத்திடும் நன்மைகள்,திருநாள் மேடையாம்.

ஊரைச் சுற்றி உலாவரும் தேர்களும்,

தேரை இழுத்து திளைத்திடும் ஊர்களும்,

கூட்டம் திரட்டி குணங்களைச் சேர்க்கையில்,

ஈட்டிடும் அரியணை,சமத்துவ மேடையாம்.

சித்திரை தொடங்கி பங்குனி வரையிலும்,

சத்தியம் உரைத்திடின்,சங்கடம் சரியுமாம்.

விடியலின் ஒளியினில் காரிருள் கரைந்திட,

படிந்திடும் வெளிச்சம்,நீதியின் மேடையில்.

வருடம் பிறந்திட,விழாக்கள் விரிந்திடும்;

ஆருடம் கடந்த ஆற்றல் முனைப்பினில்

ஆட்டக் களத்தை மாற்றிடும் கொள்கைகள்.

'நாட்டு நாட்டென' நிறையுமாம் மேடைகள்.

ப.சந்திரசேகரன்.

Dance! Dance!

Come on!

Let us dance together.

I am not your teacher because,

Teacher is a sanctified,dignified designation.

I am your guide.

I always stand beside you,

Helping your limb movements

Maintain their spirit and speed.

Why don't you darken your eyebrows and lashes 

You will look more beautiful.

No no.Do not read in between my words.

I am not the Casanova to break your heart.

I am a custodian of your limb movements

To let your dance reach greater heights

Because classical dance is of the highest order.

You look so cute while dancing.

No.no.I mean not you;your dancing movements.

You are the pride of our institution. 

I say this only as your guide and not as your teacher.

Remember! 'the pride of our institution'.

Never move your dancing steps forward,

To belittle the classical status of our institution.

P.Chandrasekaran. 

 

வலிக்குது!வலிக்குது!

வலிக்குது!வலிக்குது!

வம்புகள் சண்டைகள் போடவில்லை;

கும்பிடும் சாமியில் குறைகள் இல்லை.

வாழ்க்கையில் சறுக்கல்கள் ஏதுமில்லை;

வீழ்ந்ததன் காயங்கள் பழுக்கவில்லை.

ஆனாலும் வலிக்குது!

கொம்புகள் சீவிடும் கொடியோர் மத்தியில்,

நம்பிக்கை துரோகம் செய்வோர் வளர்ச்சியில்,

சூழ்ச்சியே சொத்தென குவிப்போர் இடையில்,

ஆழ்மனக் கசடுடன் அறக்குரல் ஒலிக்கையில்,

வலிக்குது.வலிக்குது.

நம்பிடும் நீதி,நியாயங்கள் கடக்கையில்,

வெம்பிய பழங்கள்,இனிப்பென சுவைக்கையில்,

தாழ்த்திப் பேசுவோர்,தரநிலை காண்கையில்,

வாழ்த்திடும் நெஞ்சங்கள்,வாட்டத்தில் சரிகையில்,

வலிக்குது.வலிக்குது.

பலிக்கு ஆடுகள்,பட்டியில் நின்றிட,

பலமே ஆளுமை,என்பவர் வாளேந்த,

நிலமதன் சுமையினில்,நீள்புவி நடுங்கிட,

தலைகள் உருளுமோ என்றொரு தவிப்பினில்,

             வலிக்குது,வலிக்குது!

             மனமெலாம் வலிக்குது.

ப.சந்திரசேகரன்.

The Invisibles

Where does the browsing mind glide

Between the brain and the heart?

Where does the serene soul slide 

Between the heart and the mind?

Do our hearty words of love and admiration 

And our heart felt condolence,over grievances,

Reflect our cardiac beats,or cordial tweets?

What do blessings from'heart and soul,'mean?

In a Wifi world of valid and weird,unseen faces,

The quest for the invisible,is a cry of the unseen;

A cry that is audible,only to the other invisible.

Between two invisibles,there is a lively brain storm.

As faces with fake IDs,form the social media crowd,

Life's invisible realities are now vitally in the Cloud.

Top to bottom,or bottom to top,lies the invisible scroll,

Tracking the trails of the Atman's outing for its whole.

P.Chandrasekaran.

பெண்ணே நீ வாழ்க.

(உலக மகளிர் தினத்தில் தமிழ்த்திரைப்பட தலைப்புகளால் பெண்ணுக்கு ஆராதனை.)

         மார்ச் எட்டாம் நாள் 2023.

1) பெண்.

2) நானும் ஒரு பெண்

3) பெண் என்றால் பெண்.

4) அதிசியப் பெண்.

5) எங்க வீட்டுப்பெண்.

6) அடுத்த வீட்டுப் பெண்.

7) கன்னிப்பெண்.

8) வெகுளிப் பெண்.

9) அடிமைப் பெண்.

10) புதுமைப் பெண்.

11) பணக்காரப் பெண்.

12) பெண் சிங்கம்.

13) பெண் தெய்வம்.

14) பெண்ணின் பெருமை.

15) பெண்ணின் மனதைத் தொட்டு.

16) பெண்ணை நம்புங்கள்

17) பெண்ணை வாழவிடுங்கள்

18) பெண்ணே நீ வாழ்க.

ப.சந்திரசேகரன்.

The Fair Sex Needs a Fair Deal.

     GREETING THE WOMEN ON THE WOMEN'S DAY.(March 8,2023.)

Is it,where there is woman there is pain,

Or,where there is pain there is woman?

Is woman the cause and effect of pain?

Or,is she the synonym of pain?A  quote says,

"It is woman who made us lose paradise:

But how frequently,we find it again,in her arms"

Is woman the cause of a loss and its regain?

Or is woman the symbol of loss and gain?

Leaving these questions at abrupt dead ends,

Are we fair to woman and her form and spirit?

Are the roads well laid,without U turns,

For her journey without backseat drivers?

There are too many questions,but too few answers.

When will the world see a woman's day,

Without questions,but with the affirmation

That it is fairness,what really makes woman,

The fair sex,in form and founding fact.

Accept and enjoy this fairness,as the law of life.

Pride of woman is not for a day,but for life's sway.

To see her as equal,will keep pricking thorns,far away.

P.Chandrasekaran 

எழுபதின் எழுச்சி.(01/03/2023)

( எழுபதின் எழுச்சிக்கு,இனிய நல்வாழ்த்து)

போராளிப் பெயர் கொண்ட

பேராண்மைத் தலைவனே!

சோவியத் புரட்சியின் கடும் கீறல்களும்,

தாவித் தாக்கிய மிசாஅத்து மீறல்களும்,

காவியக் கணக்கில்,காட்சிகள் ஒன்றே!.

ஆக்கத் திரட்சியின் அருமைப் புதல்வனாய்,

ஆற்றிடும் பணிகள்,ஆயுளின் பயணம்.

ஆற்றலின் பார்வைக்கு,ஏற்றதோர் நயனம்.

உளியும் ஒளியுமாய்,உரைகள் தொடுத்தும்,

எளிமையில் வலிமை,செயலென செய்தும்

பளிச்சிடும் கொள்கைகள்,பற்றிப் படர்ந்தது!

துணிச்சலும் பணிவும்,தனிச்சுவை கூட்டிட,

பணிச்சுமை பதிவிடா,பதவியின் முகப்பில்,

எழுபதின் எழுச்சி,வயதின் வரவோ,

எழுந்திடும் திராவிடத் தாண்டுதல் தரவோ?

பழுதிலாப் பெயருடன்,பார்புகழ் பெறுவீர்!

ப.சந்திரசேகரன்.

.

Day and Night

The day dawns with the shot of sunrise;

Dawn keeps stamping his feet,on darkness,

Like the power-wielding Vamana of ten, 

Stamping his far stretching feet, 

On the head of mind blowing Mahabali.

The darkness dimly surrounding the king,

Was his ignorance of the sense of space, 

And the one,who was the symbol of grace.

Darkness, below the feet of dawn,tells light, 

That it can rise again,into another neat night; 

Day and night is a game of  bowl and bat,

Shifting sides and eagerly awaiting time's pat.

Without night,where is the need for luminating light;

If there is no light,where is relief for the night's plight?

P.Chandrasekaran

ஆற்றலும் ஆற்றாமையும்.

 

ஆற்றுவார் ஆற்றல் பணிதல் அதுசான்றோர்

மாற்றாரை மாற்றும் படை.

  வள்ளுவனின் இக்குறள்படி,பணிவும், பகைவரை வென்றெடுக்கும் திறமையுமே, ஆற்றலாகும்.ஆற்றல் ஒருவரின் பேச்சால், செயலால் அறியப்பட்டு,அப்பேச்சிற்கும் செயலுக்கும் ஒருவர் எடுத்துக்காட்டாக விளங்கும் பட்சத்தில்,அவரின் ஆற்றல் அங்கீகரிக்கப்படுவதே இயல்பு என்றாலும்,  எல்லோரும் அவ்வாறு  அங்கீகரிக்கப் படுவதில்லை.

 உதாரணதிற்கு,எம் ஜி ஆருக்கு பாரத் ரத்னா வழங்கப்பட்டபோது,பலர் மகிழ் வுற்றாலும், சிவாஜிக்கு அப்படி ஓர் அங்கீகாரம் கிட்டவில்லையே என்ற ஆதங்கம்,பலருக்கும் உண்டு.மாறாக, எம்.ஜி.ஆரை வைத்து பல திரைப்படங்கள் உருவாக்கிய சின்னப்ப தேவர்,தன்னை வைத்து ஒரு திரைப் படமும் எடுக்க வில்லையே எனும் எந்த ஒரு ஆதங்கமும், சிவாஜிக்கு ஏற்பட்டிருக்க வாய்ப்பில்லை. ஏனெனில்,அவரது நடிப்புத்திறன்,கரை கடந்து அலைவீசி, ஆர்ப்பரித்தது என்பதை, அவரே நன்கு அறிந்திருந்தார். 

  அரசியலில்,எல்லோரும் மக்களால் எல்லா நேரங்களிலும் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவ      தில்லை.கலைஞர்,தன் வாழ்நாள் முழுவ தும்,தான் நின்ற சட்ட சபை தொகுதியில் அமோக வெற்றி பெற்றிருக்கிறார். எம்.ஜி.ஆர் உயிரோடு இருக்கும் வரை, அவரோ,அவரது கட்சியோ,ஒருமுறை கூட சட்டசபை தேர்தலில் தோற்றதில்லை. ஆனால்,செல்வி ஜெயலலிதாவின் தலை மையில் அவரது கட்சி,இருமுறை தோற்றுப் போய் ஆட்சி அமைக்கத் தவறியது.

  1967 வரை ஆட்சியிலிருந்த காங்கிரஸ், அதற்குப்பிறகு,திராவிட கட்சிகளை நம்பியே,தமிழ் நாட்டில் தனது அடை யாளத்தை தொலைக்காமல் இருக்கிறது. காமராசரும்,கக்கனும்,மக்கள் மனதில் நின்றதுபோல்,ஆளும் திறன் மிக்க பக்தவக்சலமும்,பொருளாதார அறிவாற்றல் பெற்றிருந்த சி.சுப்பிரமணியமும் மக்களிடம் வெகுவாக பிரபலமாகவில்லை. அறிவும் எழுத்தாற்றலும் நிரம்பப்பெற்று,  மூதறிஞர் என்றழைக்கப்பட்ட  ராஜாஜி, குலக்கல்வி சித்தாந்தத்தால் மக்கள் மனதில் இடம்பெறுவது கடினமாயிற்று. அரசில் இடம்பறவேண்டும் என்று ஒருபோதும் நினைக்காத திராவிடச்செம்மல் தந்தை பெரியார்,சமூக நீதிக் கோட்பாட் டினால்,இன்றும் மக்களால் போற்றப்படு கிறார்.

   பொதுவாக, தமிழ்நாட்டில்,ஏன்,இந்தியா விலும் கூட, ஒவ்வொரு காலக்கட்டத்திலும், எண்ணங்களால்,சொல்லாண்மையால், செயல்திறனால்,முதன்மைபெறும் நபர்கள், மக்களின் செல்வாக்கைப்பெற்று தலை வராகின்றனர்.நேருவைப்போல் மக்கள் தன்னை நேசிக்கவில்லயே என்று,படேல் ஒருபோதும் ஆதங்கத்தை வெளிப்படுத்திய தில்லை.கட்சிகள் யார்வேண்டுமானாலும் தொடங்கலாம்.அப்படித் தொடங்குபவர்கள், அதற்கு தலைமை ஏற்கலாம்.ஆனால், அவர்கள் மக்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகி  றார்களா என்பதை,காலமே தீர்மானிக்கும்.

   வெற்றிபெற்று வாகை சூடுபவர்கள் மக்களுக்கு நன்றிகூறும் அதே நேரத்தில், தங்களை தேர்ந்தெடுக்காத மக்களை சபிப்பதில்லை.'இம்முறை தோற்றால், மறுமுறை வெல்வோம்'எனும் நம்பிக் கையே,அவர்களின் அரசியல் களத்திற் கான தகுதி.அப்படி இல்லாமல்,தன் திறமையை மக்கள் அங்கீகரிக்கவில்லை என்று அங்கலாய்ப்பவர்கள்,அரசியல் தகுதியை மட்டுமல்லாது,திறமை,ஆற்றல், எனும் சொற்களுக்கே,இழுக்காகின்றனர்.

  அரசியலில் ஒருவருக்கு கிடைக்கும் அங்கீகாரம்,அவரின் குணங்களுக்கும், கடமையாற்றும் கண்ணியத்திற்கும், மக்களை கட்டியாளும் ஆற்றலுக்கும் கிடைக்கும் அங்கீகாரமாகும்.!திமுக ஆட்சியமைக்கத் தொடங்கிய காலத்திலும், அண்ணாவின் எதிர்பாராத மறைவுக்குப் பின்னரும்,மக்கள் மத்தியில் பிரபலமான, கலைஞர்,நாவலர்,பேராசிரியர்,மக்கள் திலகம் என்று பலர் இருந்தாலும்,படைப் பாற்றல்,நாவன்மை ஆகியவற்றால் கலைஞரும்,திரைத்துறையில் புரட்சி சிந்தனைக்கு மேடை அமைத்து,மக்கள் மனம் வென்ற எம். ஜி. ஆரும்,மக்களால் அதிகமாக அறியப்பட்டனர்.அதன் விளை வாக,அண்ணாவுக்குப் பின்னர் முதல்வரான கலைஞரிடம்,ஈர்ப்பு சக்தியும் நட்புறவும் கொண்ட பேராசிரியர் அன்பழகன்,தன் வாழ்நாள்வரை,தி.மு.க வில் தொடர்ந்து பணியாற்றி,அதற்கான அங்கீகாரத்தை, தேர்தல் மூலம் மக்களிடமும்,கழகத்தின் மூலம் அரசிலும்,தொடர்ந்து பெற்றிருந்தார். கருத்துவேறுபாடு காரணமாக,மாற்றுக் கட்சிக்குச் சென்ற நாவலர்,தனக்குரிய அங்கீகாரத்தை,அங்கே பெற்றார். 

    தேர்தலில் ஒரு நபருக்கான அங்கீகாரம், சூழ்நிலைக்கேற்றவாறு,அவர் சார்ந்திருக் கும் அரசியல் கட்சியோடு சேர்த்து,அந்த நபருக்கான தனிச் செல்வாக்கின் அடிப் படையிலேயே,அவரின் வெற்றி தோல்வி களை நிர்ணயிக்கிறது.சரத்குமார், நெப்போலியன்,ராமராஜன்,எஸ்.வி.சேகர் போன்றோரும்,இன்னும் பலரும் கட்சியின் தலைவர்களாக /நடிகர்களாக  மக்களால் அறியப்பட்டு, பாராளுமன்ற/சட்டசபை தேர்தல்களில் வெற்றி கண்டனர். அதற்கு, அவர்கள் போட்டியிட்ட சமயத்தில்  நிலவிய அரசியல் சூழலும்,அவர்களுக்கு  மக்களிட முள்ள அறிமுகமும்,பெரும்காரணமாக அமைந்தன.திரு. விஜயகாந்தும் தனிக்கட்சி தொடங்கி,கணிசமான விழுக்காடு வாக்கு களைப் பெற்று தன் அரசியல் தகுதியை நிரூபிக்கவில்லையா?

   ஒரு தனி நபரின் அங்கீகாரம்,அவர்க ளுக்கு கிடைக்கப்பெறுகிற வாய்ப்பினை அனுசரித்ததே ஆகும்.பேராசிரியர் திரு. சாலமன் பாப்பையாவின் பட்டிமன்றமும், திரு.சுகி.சிவம் போன்றோரின் மேடை பேச்சுகளும்,மக்களை ஈர்ப்பது அவர்களின் சிந்தனை மற்றும் சொல்லாற்றலால்தானே. திறமைக்கு வாய்ப்புக்கிட்டும்போது ஆற்றல் கூடுகிறது.ஆனால்,ஆற்றல் கொண்ட அத்தனை பேருக்கும் மேடைகள் அமைவ தில்லை.மேடை கிடைத்தும் மேடையைக் குறை கூறுவோர்,மேடையேறும் தகுதியை இழக்கின்றனர்.

  முடிவாக,மேடையேறுவதற்கு முன்பாக, களம் காண்பதற்கு முன்பாக,மேடையும் களமும்,தனது ஆற்றலை மக்கள்முன் கொண்டுபோகத் தகுதி உடையனவா.  என்று,யோசிக்கவேண்டும்.அவ்வாறு.  யோசிக்காது,மேடையும் களமும் காண முற்படுவது,அரைவேக்காட்டுத் தனமாக  மாறி ஆற்றாமையை வெளிப்படுத்தக் கூடும்.கர்ணனைப்போல்,"செஞ்சோற்றுக் கடன் தீர்க்க சேராத இடம் சேர்ந்து,வஞ்சத் தில் வீழ்ந்து,"மக்கள் தன்னை வஞ்சித்திட்டு விட்டதாக நினைப்பது,அறநெறிப்பிறழ லாகவோ,அல்லது ஆற்றாமையாகவோ, இருக்குமேயன்றி,அரசியல் புரிதலையோ அனுபவ முதிர்ச்சியையோ வெளிப்படுத்தப் போவதில்லை.!!ஆற்றாமையே,ஆற்றலுக் கென்றும் முதல் எதிரி. 

ப.சந்திரசேகரன்.

                            

Valentine vibes

    (Happy Valentine Day.)

      February 14,2023.

St.Valentine perhaps knew not,

That this day would spread as much romance

As the hearty rhythms of love and affection.

A day of sparkling soul searching thoughts,

Dazzles the vision and delights the mission.

The mission is a meeting point of mixed minds.

Each mind meekly anticipates and activates

The coming together of people as a roaring event.

Amidst the noise and roar,love reaps its harvest.

It is a harvest of dreams and desires as

Unshared emotions,through shared vibrations.

Deep into the din,there is a search for silence.

Peep into the darkness,flashes of love's radiance.

P.Chandrasekaran. 

பின் ஏன் இப்படி?

எறும்புக்கு

சர்க்கரை நோயில்லை.

யானைக்கு

யானைக்கால் வியாதி இல்லை.

குதிரையிடம்

குதிரைபேர ஊழலில்லை.

வரிக்குதிரைக்கு

வரியைப்பற்றி கவலை இல்லை.

கங்காருக்கு

காரே தேவை இல்லை.

ஒட்டகம்

ஒட்டிப் பிழைப்பதில்லை.

ஒட்டகச்சிவிங்கி

ஒட்டகத்திற்கு உறவில்லை.

கழுதைப்புலி

கழுதையுமில்லை;புலியுமில்லை.

எநத மானும்

அந்தமான் பற்றி  அறிவதில்லை.

ஒரு நாய்க்கும்

ஓநாய் பற்றி கவலை இல்லை.

ஒருநாளும் 

ஊர்க்குருவி பருந்தாவதில்லை.

பின் ஏன் இப்படி,

தாறுமாறாய்,ஏட்டிக்குப் போட்டியாய்,

பேர்களும் பேச்சுக்களும்,

காந்தி பற்றியும் நேரு பற்றியும்!

ப.சந்திரசேகரன்.

Symbol Surrogacy.

"What is in a name?

A rose is a rose because 

We call it a rose"

This punch of Shakespeare 

May be a precept.

What is in a symbol that surpasses

Names of religion and politics?

We have horizontal,vertical,Crosswise 

Crescent moon and many more symbols 

Sporting the tunes of religious rhythms.

Politics may be bereft of principles; 

But it has staple symbols,sucking emotions.

In politics,symbols devour doctrines, 

Sideline structures of party foundation,

And cast aside candidates.

They captivate voters with their marks 

Imprinted In the minds of the electorate.

Symbols check out literacy and education, 

But electrify the electronic voting machines.

What is there in the name of party and persons,

When symbols become the surrogate mothers, 

Conceiving the roots of governance?

Democracy means,of the symbol,

By the symbol and for the symbol.

Symbol surrogacy,is daring democracy.

P.Chandrasekaran 

கலைஞரின் பேனா

கற்பனைகள் ஊற்றெடுத்து,  

கருத்துக்கள் பிரசிவித்து,  

கன்னியரின் கரம்வலுத்து,

காளையர்கள் களம்கண்டு

மூளையினில் முத்தெடுக்க,

வாய்வீச்சில் வாள்முளைத்து

வாழ்வியல் வென்றதுவே

வானுயர்ந்த தமிழ்ப்பேனா.   

வள்ளுவனின் வரியெல்லாம்,    

தெள்ளுதமிழ் தெளிவுகளாய்

அள்ளியள்ளிப் பருகிடவே,    

அறிவின் அருவிகளாய்

ஆற்றுப் பெருக்கெடுத்து,    

ஆக்கம் அகத்திரியாய் 

தாக்கம் வெளிச்சமென,

தரணியெல்லாம் தமிழ்முழக்கம்!.

அழகுதமிழ் எழுச்சியுடன் 

அன்றாடம் கரைகடந்த  

 ஆற்றல்மிகு பேனா,     

 வென்றதுவே அல்லாது  

 வேரறுத்த வேறுகதை,   

 யாருமிங்கே  கேட்டதில்லை.     

 ஆலமரமே கலைஞர்பேனா!   

 ஆட்சேபிக்குமோ மெரினா?

ப.சந்திரசேகரன்

A founding pillar of AUT

(Homage to Prof.D.Thomas,Retired from 

St.Joseph's college Tiruchirappalli )

A firm,founding pillar of the AUT,

Who as a sterling leader,stood stout.

With his governing head meekly bald,

His words and deeds kept us enthralled.  

Sloganeering was never his forte;

But words to inspire,he learnt by rote.

He would adeptly address his flock, 

With his truly vocal,emotional stock,

His words would always cleanly sweep

The gathering,with ideas dear and deep.

A committed teacher he was,who wooed

The cause of his tribe,that was subdued.

Frank,forthright and forceful in mood,

He was a sweet symbol of brotherhood.

P.Chandrasekaran.

Doctor! Doctor!

Symptoms without disease,

Are false alarms,assaulting the patients.

Disease without Symptoms 

Is a failed alarm,freezing their lives.

Doctors exist not for the disease,

But for the patients;

As patients exist not for the doctors, 

But to downsize their diseases.

Drugs are the draconian tools,

Dangling like the sword of Damocles,

Against both the patients and their sickness.

Surgery theatrically cuts short,

The distance between disease and recovery.

Hospitals grow,multiplying diseases,

At the cost of painstruck patients,

Or patients,in the name of diseases.

Science is always greedy to invent.

Medical map makes out fresh designs.

Doctor!Doctor!will the diseases shrink?

Will human health be ever in the pink?

P.Chandrasekaran.