A founding pillar of AUT

(Homage to Prof.D.Thomas,Retired from 

St.Joseph's college Tiruchirappalli )

A firm,founding pillar of the AUT,

Who as a sterling leader,stood stout.

With his governing head meekly bald,

His words and deeds kept us enthralled.  

Sloganeering was never his forte;

But words to inspire,he learnt by rote.

He would adeptly address his flock, 

With his truly vocal,emotional stock,

His words would always cleanly sweep

The gathering,with ideas dear and deep.

A committed teacher he was,who wooed

The cause of his tribe,that was subdued.

Frank,forthright and forceful in mood,

He was a sweet symbol of brotherhood.

P.Chandrasekaran.

Doctor! Doctor!

Symptoms without disease,

Are false alarms,assaulting the patients.

Disease without Symptoms 

Is a failed alarm,freezing their lives.

Doctors exist not for the disease,

But for the patients;

As patients exist not for the doctors, 

But to downsize their diseases.

Drugs are the draconian tools,

Dangling like the sword of Damocles,

Against both the patients and their sickness.

Surgery theatrically cuts short,

The distance between disease and recovery.

Hospitals grow,multiplying diseases,

At the cost of painstruck patients,

Or patients,in the name of diseases.

Science is always greedy to invent.

Medical map makes out fresh designs.

Doctor!Doctor!will the diseases shrink?

Will human health be ever in the pink?

P.Chandrasekaran.

நெஞ்சக் களஞ்சியத்தில் நிரம்பிடும் பொங்கல்

இனிய பொங்கல் திருநாள் வாழ்த்து.

 =====///=========///=========///=====

கல்லெறியும் தூரத்திலே கழனியிங்கு விளைஞ்சிருக்க,

நெல்லறுக்கும் நேரத்திலே,நெற்றிவரை வேர்த்திருக்க,

எல்லையம்மன் அருளாலே எல்லோரும் எணைஞ்சபடி,

சொல்லிவச்ச பொழுதினிலே கதிரறுத்து முடிச்சோமே!.

இல்லையென்று சொல்லாத இனமுள்ள வரையிங்கே,

முல்லைமல்லி மணமெல்லாம் முந்திவரும் வாசலிலே.

வில்லம்புக் குறிபோல புள்ளிவச்ச கோலம் கண்டு,

பல்லெல்லாம் பளிச்சென்று புன்னகைக்கும் நாளிதுவே.

அல்லலுற்ற உழைப்பெல்லாம் ஆனந்தக் களிப்பாகி,

மல்லாந்து படுக்கையிலும் மனமுழுக்க நாட்டியமே!.

தொல்லைகளும் துன்பங்களும் துரத்தியே வந்தாலும்,

வல்லமையாய் நின்றிடுமே வான்கண்ட கரும்பெல்லாம்.

வெல்லத்துடன் வெந்நீரும்,வெப்பமுற்ற பாத்திரத்தில்,

மல்லுக்கட்டி பொங்கிவரும் மணியரிசிப் பொங்கலிங்கே!.

பொல்லாமை,பொறாமை,புதுநெருப்பில்  பொசுக்கிவிட்டு,

நல்லவைகள் நிரப்பிடுவோம் நடுநெஞ்சுக் களஞ்சியத்தில்.

ப.சந்திரசேகரன்.

Cry not,'wolves! wolves'!

This is a solid soil of epics.

Do not blow your vain tricks.

Our justice is always social.

Do not try to make it partial.

Our religion is highly human.

Do not make it a dirty demon.

Our progress is constant.

Do not groan,to paint it distant.

Structurally we have grown.

Do not moot,a structure of your own.

We have our great global tradition;

Do not smear it with tales of sedition.

We are moving on a straight road.

Do not lay wrong exits,as travel load. 

There are duties to perform and ways to learn.

If you do not know,we will teach you to govern.

If 'wolf wolf'is going to be your reckless refrain

Be sure,our soil has razor's edge for you,to pain.

                   Always a true Indian!. 

 P.Chandrasekaran.