எதிரும் புதிரும்

எலிகளின் பொந்துகளில் 

பாம்பிற்கு இடமில்லை; 

பாம்புகள் படையெடுக்க,  

எள்ளுக்கு எலிகளில்லை 

 

உழக்கு  அரிசிக்கு  

உலக்கை தேவையில்லை; 

உலக்கையின்  இடியில் 

குருணையில் அரிசியில்லை. 

படியளக்கும் மன்னனுக்கு 

பரதேசம் தேவையில்லை; 

பரதேசி நினைத்தாலும் 

படியளக்க வாய்ப்பில்லை.

விடியலுக்கு காத்திருப்போர் 

பகலவனை பகைப்பதில்லை; 

பகலவனின் பகைதனிலே 

பசும்புற்கள் நிற்பதில்லை.  

அகல்விளக்கின் ஒளியினிலே, 

அந்தியிருள் புகுவதில்லை;

அந்தியிருள் ஆட்டத்திற்கு  

ஆதவனின் மேடையில்லை.

அல்லலின்றி ஆக்கமில்லை; 

ஆக்கம்பெறின் அல்லலில்லை.

கல்லுமட்டும் கடவுளில்லை;

கடவுளொன்றும் கல்லுமில்லை.         

ப.சந்திரசேகரன். 

'Your honour',upon hindsight.

Law's ever lovely words are,'your honor'

To which,Justice displays a tricky laugh.

"I said the same words before I came here"

Says Justice,proudly patting its own rear.

When law yearns for a verdict of its choice,

Justice explains the ethical gist,with a twist.

"You must always earn it earnestly,as I did,  

Without letting your emotions make the bid".

It is in the court where the duo always meet;

One to present a case and the other to hear.

Elevation leaves a post,with embedded ethics.

Exit from office dictates,left over moral kicks.

Folded eyes open and gagged voice breaks out.

Out of office,justice walks on a pathway stout.

Pronounced verdicts looked upon in hind sight,

Show the Goddess of justice,with her whip tight.

P.Chandrasekaran

சிறைகண்ட சொற்கள்.

சொற்களின் சோகத்தில்

மொழியது மூச்சுமுட்ட.,

''பாராட்ட மட்டுமே

பெற்றெடுத் தாயோ"

எனச்சொல்லிப் புலம்பி,

மொழித்தாயின் கரங்களிலே,

சொற்கள் மூக்குச்சிந்தும்.

"எத்தனையோ பிரசவித்தேன்;

எழுந்துநின்று  முழக்கமிட,

எதற்கும் திராணியில்லை!''

எனக்கூறும் மொழியண்ணை.

"சட்டத்தால் சங்கறுத்து,

விட்டத்து பல்லிகளாய்

மாற்றிவிட்டர்,மறுப்பளித்து"

என்றிடும் சொற்களிடம்,

"நல்லதெது,கெட்டதெது, 

நானறிவேன் நிழல்கூட;

பொல்லாதோர் செயலெல்லாம்

வல்லமைச்சொல் வரையறுக்க,

வழியற்ற வார்த்தைகளாய்

வாசலின் நிற்கின்றீர்!"

எனச்சொல்லி மொழிமுனகும்,

"தரம்பிரிக்கும் தடைக்கற்கள்

நிரம்பிவரும் வேளையிது.

தீயாரை தினம்காண்போம்;

தீவிரச்சொல் அவர்நோக்கி,

தீண்டினால் தீர்ந்திடுவோம்.

தவமிருந்து  நீபெற்றாய்.

தற்குரிகளாய்ப் போனோம்.

அவமானம் அடைகின்றோம்

அவைதனில் சிறையுண்டு.

எங்களுக்குச் சிறைவைத்தால்,

உனக்கேது சிறப்பிங்கே"

எனப்பொரியும் சொற்கள்,

சிணுங்கிச் சங்கடத்தில்!.

"காலங்கள் மாறிடவே,

கோலங்கள் தான்மாறும்;

காத்திருக்கும் வேளையிலே 

பூத்துவரும் புதுச்சொற்கள்,

பூரிப்பை பரப்பிடுமே,

தாய்மைக்கும் வாய்மைக்கும்".

எனும் பொறுமையுடன்,

முடித்துவைக்கும் மொழித்தாய்.

ப.சந்திரசேகரன்.

Ghosts.

The butcher knows not the source of his goat.

Though the goat knows the butcher's knife.

Victims have no face of their own,any time.

But they know whose victims,they have been.

Paperweights putting pressures on vital files

Buy time,to buy money,without a face or name.

They hold the flow of power between two ends

Not claiming a pittance from the gains made. 

Each one has a face and each face has a name.

But faces lose names and names,their faces.

There is a fire in many,with pulse and beat

Wanting a will to fight abuses,with high heat.

Fear bleaches the faces of those made victims,

To turn them into ghosts, in a life full of whims.

P.Chandrasekaran.