சொல் தோழா!

சொல் தோழா!
நம்மில் பலரிங்கே ஆடுகளும் மாடுகளும் தானே!
நம்மைச் சுற்றி நாம் காணும், 
நம்மை அதிரவைக்கும், அயரவைக்கும், 
வனவிலங்கு சக்திகள்,
நம்  நாடித்துடிப்பையும் இதயத்துடிப்பையும்,
அவ்வப்போது தடுத்து நிறுத்துவதை நீ உணரவில்லையா?
அன்றாடம் எத்தனை முதலைகள்,
திமிங்கலங்கள், ஓநாய்கள்,
நம்மை வேட்டையாடி வருகின்றன.
இங்கே பசுவுக்கும் எருமைக்கும் குரல் கொடுப்போர்,
ஏன் உரத்த குரலில் நமக்காக,
நம்மைக்காப்பாற்ற, பேசுவதில்லை?
மனிதத்தை மூழ்கடித்து நரபலிகொடுத்து,
ஆலயங்களில் தெய்வத்தை தேடுவதால்
என்ன பயன் சொல் தோழா? 
                                     ப.சந்திரசேகரன்.        

சொல்தோழா .

ஆம் தோழா!
 மதம் நமக்கு வேண்டாம் அதைப்பற்றி பேசினால் நமக்கே மதம் பிடிக்கும். 
அரசியல் வேண்டாம் அதைப்பற்றி விவாதிக்க ஆழ்மனம் அருவருக்கும்.. இங்கே உனக்கும் எனக்கும் பிடித்த உணவை புசிக்கக்கூட வழியில்லை. எண்ணங்கள் எழுத்தாகவோ வாய்வழி ஓலிவடிவமோ பெறாத நிலையில், அவைகள் மனமெனும் புதைகுழியில் புதைக்கப்படுகின்றன..
நினைத்ததைப் பேசுவதற்கு நிதானம் மட்டுமிருந்தால் போதாது; 
நிஜங்கள் அவதாரம் எடுப்பதற்கு நியாயமே நிலைப்படி.
வனவாசம் சென்றுவிட்ட வாய்மையை மீட்டுவருவது யார்?
பொய் அரிசியால் பொங்கல் வைப்பது இன்னும் எத்தனை நாளோ? நச்சுப்புன்னகைக்கும் நரியாட்ட லீலைகளுக்கும் வாய்க்கரிசி எப்போதோ? சொல்தோழா .

                                                                                              ப.சந்திரசேகரன்.        

Nights are Nicer.

Nights are nicer than days,
Because days are full of nightmares.
Sleep deserves a pat,
For burying the selfie moments.
Dreams are the decorative interiors of sleep,
Devising their own images, dialogues and locations.
The moment I wake up,I unpack my dreams,
Some are silly, some strange and subtle.
The dead are at times revisited.
To resume discontinued dialogues,
Or open up new ones for a knock out.
Estranged relations and friends mock and moan.
At times they stay subdued for a reunion.
Gods too gain their call sheet for a guest appearance,
Gracing the dream segment with Guinness entries.
Ghosts play  villain roles hosting the taste of horror
Asking for an abrupt, knee jerk, wake up.
Beautiful,breezy and fragrant dreams,
Do regret the strike of sunrise,
With its scissors, against sleep and dreams.
There is a pang when the day dawns,
As more nightmares in a row of dirty events,
Keep waiting to hit you on your face,
With  a hell of heat out beating that of the Sun.
                                                             P.Chandrasekaran.

At God's Doorsteps

Being at God's doorstep
Does not mean being closer to Him;
To be at his doorstep,
Is to be on fire, as a piece of gold,
Burning out the vulgar exterior.
But to be in His inner circle,
One needs the inner rings
Revolving around itches,
To be put to His radiance for repair.
What is absolved remains as the immaculate.
Purity knows neither arrogance, nor fear.
Arrogance alters the equation between God and Man.
If fear of God forbids one, to see Him face to face,
It would be ideal to see Him,from downward vertically,
From His feet to His face, on a process of elevation,
Mounting step by step, stripping one ring after another.
The closest step is the costliest, costing the I, Me,My and Mine.
As the four disappear,God appears with arms unfolded
Holding the entry pass to His inner circle.
                                                     P.Chandrasekaran.

அரசியல் ஆசானுக்கு அவையில் அறுபது .

அரசியல்!அவையில் அதிலுனக்கு அறுபது;
நெரிசலைக் கடந்து நெஞ்சுரம் தரித்து,
விரிசலைப் பேணிய வீணர்கள் தவிர்த்து  ,
முரசுகள் ஒலித்திட  முச்சங்க மானாய்!
கரிசலும் கழனியும் கணிசமாய்க் கடந்து,
தரிசும் தழைத்திட தடங்கள் வகுத்தாய்!
பெரிசும் சிறுசென  படர்ந்த  பிரிவுகள்,
சரிசமம் போற்றிட சமத்துவம் சார்ந்தாய்!

அரிசியின் கற்கள் அகற்றுதல் போன்று
உரசிப் பார்த்து உலகியல் அறிந்தாய்.
பரிசெனப்  பெரும்உன்  பேச்சும் எழுத்தும்
கரிசனம் கொண்ட கலைத்தாய் அருளே!
வரிசை பிறழாது வாழ்த்து பெறுவோர்க்கு,
இருசுடர் ஒளியென இருளகற்றி நிற்பாய்!.
                                      ப.சந்திரசேகரன்.        

Acknowledgements.

Why we are here as man and wife,
As sons and daughters under parental props,
As sperm- shared siblings from the same womb,
As friends and associates of well founded wavelength
Is nothing but an acknowledgement of the lungs of love.

What we fight for at lupine levels of the ladder of life,
As rivals on a partnership deal or tainted broad gauge track,
As fellow politicians with feline fury on a field for fisticuffs,
As power centers pulling wires on all sides of their table,
Throws its weight with Greed and Envy,the Two of the Seven.

Battles are born of  hate theories of race, religion and riches.
The triple R factor braces the terrestrial territory barriers.
Peace prevails when the self perceives the right of the other,
Acknowledging the benign breath of love mixing the mother.
                  {Note:-the seven -the seven deadly sins}
                                                                   P.Chandrasekaran.